فرامرز اصلانی، شاعر، خواننده، آهنگساز، روزنامه‌نگار ایرانی در اولین شب سال ۱۴۰۳، در ۶۹ سالگی براثر سرطان درگذشت. این خواننده، آهنگساز و ترانه‌سرای محبوب ایرانی، با تلفیق موسیقی پاپ غربی و شعر فارسی، آثاری ماندگار از خود به یادگار گذاشت و در فروردین ۱۴۰۳ در لندن درگذشت.
درگذشت فرامرز اصلانی همراه بیوگرافی
فرامرز اصلانی در سال ۱۴۰۲ به بیماری سرطان مبتلا شد. او در فروردین ۱۴۰۳ در سن ۶۹سالگی در لندن درگذشت.
در شامگاه روز اول فروردین ۱۴۰۳، ۲۰ مارس ۲۰۲۴ میلادی، سرطانی جانسوز فرامرز اصلانی، شاعر، خواننده، آهنگساز، روزنامه‌نگار، و یک انسان خوب را، همراه با نسیم نوروزی، با بدرودی همیشگی، با خود برد، در حالی که دستانش در دستان عزیزانش بود.
ماجرای درگذشت فرامرز اصلانی همراه بیوگرافی و خاطرات روزنامه نگاری
فرامرز ما را برای همیشه تنها گذشت و از میان ما رفت، شاید برای سرودن ترانه‌ای دیگر!
عشق من، تو فراتر از یک فرد، یک شریک یا یک هنرمند افسانه‌ای بودی؛ تو “مهراب” من بودی. بودن تو تنها برای من، خانواده و یا عزیزانت نبود، تو خویشاوند ملت ایران بودی، از میهنی که با تمام وجودت دوست داشتی، از فرهنگی که همیشه با افتخار از آن حرف می‌زدی، و زبان فارسی که همواره با اشتیاق و با یکدندگی از آن حفاظت می‌کردی، تو همیشه وابسته به همه اینها بودی ….
در ۲۴ سالگی هموندی ما، زندگی مان پر بود از خنده، از عشق و از قصه‌های فراموش نشدنی. همراهی ما با هم، چه مثل دوست و چه مانند شریک زندگی، همه‌اش برای من سراسر شادی بود.
امروز قلبم هزار تکه‌است، من بی‌نفس مانده‌ام، اما دلخوشی من در این است که از این پس هم مثل همیشه، ولی این بار در خیال من، باز هم دست در دست هم داریم و باز هم تو هستی که مرا در تاریکی هدایت خواهی کرد.
من از همیشه تو را دوست داشتم، من همیشه تو را دوست خواهم داشت، تا ابد و تا آن روزی که دوباره با هم باشیم …
فرامرز ما، هنرمندی جهانی و کم نظیر، و انسانی شاید کم‌نظیر، از میان دوستدارانش، که شاید فراتر از مرز و بوم ایران رفته است، ولی باور دارم که در روح و روان و خاطره ملتی که با عشق و برای عشق زنده است، در زمان و یادها زنده خواهد ماند.
مرجان اصلانی مریلند- ۲۰ مارس ۲۰۲۴
ماجرای درگذشت فرامرز اصلانی همراه بیوگرافی و خاطرات روزنامه نگاری
داریوش در مورد مرگ فرامز اصلانی
داریوش، خواننده ایرانی در پستی در اینستاگرام درباره مرگ فرامرز اصلانی اینطور نوشت: «فرامرز عزیزم. رفتنت باورکردنی نیست. آرام و عاشقانه زیستی و آرام و عاشقانه جان سپردی. پس تو هرگز نمی‌روی، همیشگی هستی، از دیروز تا هنوز… سفرت خوش انسان شریف و دوست مهربانم.»
اصلانی دو هفته پیش، در همان صفحه اینستاگرام خودش خبر ابتلا به سرطانش را اینطور اعلام کرده بود: «همانند یک مسافر در این راه پیچیده، من نیز سایه لمس سرطان را ملاقات کرده‌ام. بنابراین اعلام می‌کنم که قصد دارم باقیمانده این سال را به درمان و مراقبت از روحیه‌ام اختصاص دهم.»
طی سال‌هایی که اصلانی مجبور به ترک وطن شد، همیشه در برهه‌های مختلف و اعتراض‌ها، همراه مردم بود و با ترانه‌هایش سعی در حمایت از هم‌میهنانش را داشت.
اصلانی سال گذشته در جریان اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» همراه با ایرانی‌های مهاجر در تجمع‌های اعتراضی شرکت می‌کرد. او همچنین در حمایت از شروین حاجی‌پور ترانه‌ای با نام «برایِ برای» سرود. او در یکی از تجمع‌های اعتراضی ابیاتی از این شعر را با این مضمون برای جمعیت حاضر خواند: «برای آن جوان که رفت زندان/ برای آن گلی که گشت بی‌جان/ برای دختران روسری به دست/ برای آن که تن نداد بر شکست/ برای اشک‌های درد مادران/ برای ناله‌ها که می‌رود به آسمان…»
او پس از اعتراضات سال ۸۸ هم همچنان کنار مردم بود و ترانه‌ای برای حمایت معترضان سرود. او در آن سال به یاد ندا آقا سلطان، یکی از کشته شدگان حوادث سال ۸۸ شعری با این مضمون گفت: «از ته تاریکی، چه صدایی برخواست/ در سکوتی بودیم که «ندا»یی برخواست/ نه ز یک جا که همه اهل جهان فهمیدند/ کین گل پرپر باغ ز چه جایی برخاست».
ماجرای درگذشت فرامرز اصلانی همراه بیوگرافی و خاطرات روزنامه نگاری
بیوگرافی فرامرز اصلانی خواننده ایرانی
چکیده ای از زندگینامه فرامرز اصلانی
نام اصلی: فرامرز حسین زاده
تاریخ تولد: ۲۲ تیر ماه ۱۳۳۳ ( ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۵۴ )
محل تولد: تهران
حوزه فعالیت: آهنگساز، ترانه‌سرا، نوازنده‌ی گیتار، خواننده پاپ
وفات: اول فروردین ۱۴۰۳
بیوگرافی فرامز اصلانی
فرامرز اصلانی تحصیلات خود را در رشته‌ی روزنامه نگاری دانشگاه لندن گذرانده است. وی پس از فارغ التحصیلی در این زمینه مشغول به کار شد و نوشته‌هایی را با زبان‌های انگلیسی و فارسی به انتشار رساند.
او در سال ۱۹۷۲ از انگلستان به لس آنجلس سفر کرد و به مدت ۴ سال در آنجا ساکن ماند اما پس از آن به ایران آمد و در یکی از روزنامه‌های انگلیسی زبان به نام تهران ژورنال(Tehran Journal) به فعالیت روزنامه نگاری‌اش ادامه داد.
پس از انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ او به همراه خانواده‌اش بازهم کشور را ترک کردند و در انگلستان سکونت یافتند. و در این دوره هم زمان به دنبال کردن فعالیت‌های رسانه‌ای و موسیقایی‌اش پرداخت.
نگاهی به کارنامه هنری فرامرز اصلانی
در سال ۱۹۷۷ توجه کمپانی CBS به او جلب شد.
اولین مجموعه از آثار موسیقی فرامز اصلانی با نام «دلمشغولی ها» یا «اگه یه روز» که شامل ده آهنگ می باشد با همکاری کمپانی سی بی اس رکوردز اینترنشنال (en) منتشر شد که در زمان کوتاهی به یکی از آثار پر فروش در همان سال رسید.
علاوه بر موسیقی پاپ فارسی همچنین به گیتار و سه‌تار بسیار مسلط میباشند و سازهای دلنشینی را مینوازند.
با اینکه آلبوم های وی در ایران مجوز پخش ندارند اما آثاری چون آهوی وحشی و شعری از حافظ بارها از رادیوی جمهوری اسلامی ایران به گوش مردم رسیده است.
از مهم‌ترین آثار ایشان که در ایران هم به محبوبیت زیادی رسید میتوان از آلبوم‌های «دلمشغولی‌ها» و «روزهای ترانه» و «اندوه» نام برد.
نام آلبوم های فرامرز اصلانی / دیسکوگرافی فرامرز اصلانی
| دلمشغولی ها ۱۹۷۷ | رومی (همکاری فرامرز اصلانی، داریوش و رامش) – ۲۰۰۳ |
| به یاد حافظه – ۱۹۸۷ | خط سوم – ۲۰۱۰ |
| نیمه شب تا بامداد – ۲۰۱۷ |
خوانندگان محبوب فرامرز اصلانی
آثار ویگن، فرهاد، ابی و داریوش مورد پسند وی میباشند. همچنین او در آلبوم رومی با داریوش همکاری داشته است.
ازدواج و همسر فرامرز اصلانی
فرامرز اصلانی دو مرتبه ازدواج کرده است و از همسر سابق خود دو دختر هنرمند به نام های فدرا و رکسانا دارد که این دو هم مانند پدرشان در زمینه موسیقی به فعالیت پرداخته اند.
فرامرز اصلانی دو بار ازدواج کرده است.
- همسر اول: او در سال ۱۳۵۶ با مهناز رئوفی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو دختر به نام‌های فدرا و رکسانا است.
- همسر دوم: پس از فوت همسر اولش، در سال ۱۳۸۷ با مهشید برومند ازدواج کرد.
فرزندان:
- فدرا اصلانی: خواننده و آهنگساز
- رکسانا اصلانی: خواننده و نوازنده
نکاتی در مورد همسر و فرزندان آقای اصلانی:
- هر دو دختر فرامرز اصلانی مانند پدر در زمینه موسیقی فعالیت می‌کنند.
- فدرا اصلانی با نام هنری “فدرا” به خوانندگی می‌پردازد و رکسانا اصلانی با نام هنری “رکسانا” به خوانندگی و نوازندگی گیتار می‌پردازد.
- مهشید برومند، همسر دوم فرامرز اصلانی، طراح لباس و گرافیست است.
فرامرز اصلانی از روزنامه‌نگاری تا خواننده‌ای برای همه نسل‌ها
فرامز اصلانی متولد تیر ۱۳۳۳ در خیابان پاستور تهران بود. در خانواده‌ای هنرمند بزرگ شد و آنطور که خودش تعریف کرده بزرگانی همچون پرویز یاحقی و و غلامحسین بنان تا رحیم معینی کرمانشاهی و علی تجویدی در خانه آنها رفت و آمد داشته‌اند. به این ترتیب از کودکی با شعر و ترانه و موسیقی اخت گرفت، البته که در ابتدای جوانی، انتخابش برای حرفه شغلی، موسیقی و خوانندگی نبود.
او در خاطراتش تعریف کرده است: «پدرم دستی به تار و سه تار داشت و مادرم صدای خوبی داشت. اگه ارثی باشد، صدا را از مادرم به ارث بردم.»
او بعد از دبیرستان به لندن رفت و از رشته روزنامه‌نگاری فارغ التحصیل شد و بعدها که به ایران بازگشت با روزنامه انگلیسی زبان تهران ژورنال وابسته به موسسه اطلاعات همکاری کرد. البته این سال‌ها به صورت حرفه‌ای گیتار هم می‌نواخت.
اما اوایل دهه ۵۰ مسیر زندگی او تغییر کرد. اصلانی یک شب به مهمانی‌ای در خانه پری زنگنه، خواننده اپرا دعوت می‌شود و در این مهمانی ترانه «آهوی وحشی» را با گیتار می‌خواند. اصلانی درباره ماجراهای آن شب تعریف کرده است: «آخر مهمانی آقایی آمد و کارتش را داد و گفت از طرف کمپانی سی‌بی‌اس، کمپانی کلمبیا آمدم ایران تا دار و دسته‌مون را اینجا راه بیندازم.»
با صدای گرم و گیرا و خانواده‌ای که با موسیقی عجین شده بودند و ملاقاتی که سرنوشت او را تغییر داد، اصلانی مسیر پیشرفت را به سرعت طی کرد. مدتی بعد، او آلبوم «دلمشغولی» به همراه همین ترانه آهوی وحشی و «اگه یه روز» را روانه بازار کرد.
احتمالا ترانه «اگه یه روز بری سفر» خوانندگی همراه با نواختن گیتار اصلانی، محبوب‌ترین ترانه جوانان هر نسلی از دهه ۵۰ تا کنون بوده است. ترانه‌ای که در واقع سبکی جدید در موسیقی پاپ ایجاد کرد.
اصلانی در خاطراتش گفته است که چند سال قبل از انتشار آلبوم، زمانی که در یک شب بارانی در ترافیک درآمریکا گیر کرده بود، این آهنگ را ساخته است. او گفت: «یه شب در اتومبیلم نشسته بودم. بارون میومد. من همیشه یه ضبط صوت فیلیپس کوچیک همراهم داشتم. گیتارم هم پشت ماشین بود. همیشه یه ترانه با یک کلمه شروع می‌شه. دیگه توو غربت و خارج از ایران هم بودم. ضبط صوت را دست گرفتم و انقدر این آهنگ را زدم تا جا افتاد.»
Originally posted on ۱۴۰۳-۰۱-۰۶ @ ۳:۴۵ ب٫ظ
