بیوگرافی هنگامه قاضیانی و همسرش+خوانندگی در آپارات+عکس ها

هنگامه قاضیانی فارغ التحصیل کارشناسی جغرافیای انسانی اقتصادی از دانشگاه آزاد اسلامی و فارغ التحصیل کارشناسی ارشد فلسفه غرب از دانشگاه سانفرانسیسکو (آمریکا) می باشد.

 

هنگامه قاضیانی یک پسر به نام اشکان دارد که در ادامه عکسی از این بازیگر و پسرش را میبینید.

بعضی وقت ها مادرش هستم، یک وقت هایی خواهرش

شروع فعالیت هنری او از سال ۱۳۷۹ با فیلم سینمائی سایه روشن به کارگردانی حسن هدایت بود که پس از آن به تئاتر روی آورد و با نمایش مثل خون برای استیک کاری از گروه تئاتر لیو برای اولین بار به روی صحنه تئاتر رفت. در تئاتر فعالیت های زیادی داشته و از جمله خرس ، مثل خون ، برای استیک ، دفتر یادداشت ، قضیه تراخیس ، خرس و خواستگاری نمونه هایی از فعالیت او در عرصه تئاتر بوده است.

 

---

 برف روی شیروانی داغ

---

این بازیگر خوش استعداد سال ۱۳۹۰ با دو فیلم سینمایی میگرن به کارگردانی مانلی شجاعی فرد و فیلم سینمایی روزهای زندگی به کارگردانی پرویز شیخ طادی به ایفای نقش پرداخت و توانست بار دیگر برای بازی در فیلم سینمایی روزهای زندگی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از سی امین جشنواره فیلم فجر بدست آورد.

روزهای زندگی فقط برای هنگامه قاضیانی افتخار آفرینی نبود بلکه فیلم در ۱۰ بخش دیگر نیز کاندید شده بود که دیپلم افتخار بهترین فیلم، سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی، سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری، سیمرغ بلورین بهترین جلوه های ویژه میدانی، سیمرغ بلورین بهترین چهره پردازی و دیپلم افتخار برای بهترین صداگذاری را دریافت کرد که در نیمه اول سال نیز فیلم اکران شد گرچه فیلم در اکران عمومی چندان موفق نبود.

هنگامه قاضیانی در سال ۱۳۹۱ با بازی در  فیلم سینمایی بشارت به یک شهروند هزاره سوم به کارگردانی محمدهادی کریمی برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم فجر کرمان شد.

بشارت به یک شهروند هزاره سوم چهارمین فیلم محمدهادی کریمی در مقام کارگردان و هجدهمین فیلمنامه اوست.

هنگامه قاضیانی در کنار فعالیت هنری خود ترجمه کتاب سرزمین مرد سرخپوست، قانون مرد سفیدپوست نوشته ویلکومب واشبرن را نیز در کارنامه خود دارد وهمچنین وی به عنوان داور در جشنواره وارنا در بلغارستان شرکت کرد.

    آزادی مشروط (۱۳۹۲)

    ما همه گناهکاریم (۱۳۹۲)

    جینگو (۱۳۹۲)

    ساکن طبقه وسط (۱۳۹۲) (حضور افتخاری)

    با دیگران (۱۳۹۲)

    به تهران خوش امدید (۱۳۹۲)

    بشارت به یک شهروند هزاره سوم (۱۳۹۱)

    زندگی مشترک آقای محمودی و بانو (۱۳۹۱)

    من مادر هستم (۱۳۹۱)

    روزهای زندگی (۱۳۹۱)

    میگرن (۱۳۹۱)

    آینه های روبرو (۱۳۸۹) ( با حضور افتخاری )

    برف روی شیروانی داغ (۱۳۸۹) ( با حضور افتخاری )

    سعادت آباد (۱۳۸۹)

    بیداری رویاها (۱۳۸۸)

    طاووس های بی پر (۱۳۸۷)

    نیلوفر (۱۳۸۷)

    به همین سادگی (۱۳۸۶)

    اقلیما (۱۳۸۵)

    روایت های ناتمام (۱۳۸۵)

    به آهستگی (۱۳۸۴)

    بازنده (۱۳۸۳)

    سایه روشن (۱۳۸۱)

    سرزمین کهن (۱۳۹۲)

    هویت (تله تئاتر)

    کالیگولا – کارگردان همایون غنی زاده (۱۳۸۹)

    آکواریوم هوا

    خنکای حتم خاطره

    خرس و خواستگاری

    دفتر یادداشت

    در انتظار گودو

    مثل خون برای استیک – تئاتر گروه لئو

    برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم فجر کرمان برای بشارت به یک شهروند هزاره سوم

    برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم دفاع مقدس برای روزهای زندگی

    کاندید بهترین بازیگر زن از سی وامین جشنواره فیلم فجر بخش نگاه نو برای میگرن

    برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از سی وامین جشنواره فیلم فجر برای روزهای زندگی

    کاندید بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشن خانه سینما برای سعادت آباد

    برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای بیداری رویاها

    برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره وارنا برای به همین سادگی

مخالفت خانواده

سال ها قبل در تئاتر مدرسه فعال بودم و آمفی تئاتر انجا را می چرخاندم ، در آن زمان به من پیشنهاد بازیگری شد که خانواده به من گفتند باید ادامه تحصیل دهم

به این ترتیب از ۲۲ سالگی برای ادامه تحصیل به آمریکا رفتم تا اینکه دوباره بازگشتم

شروع از ۳۰ سالگی

اولین بار سال ۱۳۷۹ وقتی ۳۰ ساله بود با فیلم سایه روشن حسن هدایت جلوی دوربین رفت سپس با گروت تدلتر لیو روی صحنه تئاتر توانایی اش را به اثبات رساند

 

 

 

خانواده هنری من

مادربزرگ من در زمان خودش عالم بود و هیچ فضای بسته ‌ای نسبت به حضور زن در اجتماع و هنر وجود نداشت

ادبیات، موسیقی و سینما در خانواده پدری و مادری من جاری بود اما دلیلی که آرزوهای من دیرتر عملی شد به خاطر این بود که آنها این فضا را در من دیرتر می‌ دیدند

 

ازدواج تا طلاق

هنگامه قاضیانی در سال ۱۳۷۳ وقتی ۲۴ ساله داشت از همسرش طلاق گرفت و این زندگی در حالی به جدایی ختم شد که این زوج یک فرزند پسر پنج ساله داشتند

 

عکس بیوگرافی هنگامه قاضیانی

 

 

اتفاق تلخ جدایی

من زن ۲۴ ساله ای بودم که بچه ۵ ساله داشتم و کلی از آروزهایم خراب شده بود البته این شکست یک فرصت بزرگ برای من به حساب می آید

برایم خیلی سخت بود هم مرد خودم باشم هم زن، شخصیت انسان در این مواقع دچار تکرار می شود و این اتفاق خیلی تلخ و سخت است

 

بزرگترین آرزو

کشاورزی را قبلا دوست داشتم و می خواستم در پایان عمر یک مزرعه بزرگ داشته باشم اما الان دوست دارم شرایط به گونه ای پیش برود که بتوانم بدون استرس مدام در سفر باشم

 

هنگامه قاضیانی و پسرش

 

 

رابطه با پسر

رابطه من و پسرم رابطه درستی است این را به چند دلیل می ‌گویم مهم ‌ترین علتش اینست که دروغی بین ما وجود ندارد و همین همه چیز را درست پیش می‌برد

ممکن است بعضی وقت ‌ها به خاطر گفتن واقعیت رنج بکشیم اما مهم این است که به هم دروغ نمی‌ گوییم

من بعضی وقت‌ ها مادرش هستم ، یک وقت‌ هایی خواهرش می‌ شوم و خیلی وقت‌ ها هم پیش آمده که دوست صمیمی‌ اش بودم

 

 

 

وصیت از ۲۸ سالگی

من وصیت نامه ام را در سن ۲۸ سالگی نوشتم و دائم تغییرش می دهم ، نه تغییرات تفکری که تغییرات جزئی که فکر می کنم لازم است روی آن اعمال می کنم

مثلا من اصلا برای خودم از مراسم خوشم نمی آید دوست دارم خیلی ساده از جهان بروم و این را مکتوب کردم ولای قرآنم است.

فقط یک وارث دارم و فقط می توانم برای او چیزهایی را تغییر دهم من در سن کم این افکار را داشتم شاید باورتان نشود اما در سن ۲۹ سالگی اعضایم را هدیه کرد

 

عکس های هنگامه قاضیانی بازیگر

 

 

عاشق چین صورتم

من عاشق سنم هستم ، عاشق خط و خطوطی هستم که روی صورتم می‌ افتد چون این‌ ها به من راهی را نشان می‌ دهد که آمده‌ ام و همین به من قدرت می‌ دهد

عکس‌ هایی که در این یکی دو سال دارم را بیشتر از عکس‌ های جوانی‌ ام دوست دارم چون کودک درونم هنوز زنده است

 

ترجمه کتاب

هنگامه قاضیانی در کنار فعالیت هنری خود ترجمه کتاب ” سرزمین مرد سرخپوست قانون مرد سفید پوست ” نوشته ” ویلکومب واشبرن ” را نیز در کارنامه خود دارد

 

 

 

تجربه خوانندگی

در فیلم به همین سادگی آقای رضا میرکریمی محترم سال ۸۶ که واقعا قدم ایشان با فیلمشان برای زندگی من یک اتفاق بزرگ بود، من ساری گلین را خواندم

از وقتی که یادم می‌ آید آواز شنیده‌ ام و موسیقی چیز مهمی در خانواده من بوده، اما تقریبا از سن خیلی‌ خیلی کم فهمیدم که موسیقی روح مرا آرام می‌ کند

 

 

 

رقصیدن و آواز خوانی

از پنج ، شش سالگی با موسیقی مأنوس شدم و شروع به رقصیدن و آوازخواندن کردم

کم‌کم بزرگ‌ تر که شدم و به ۱۴ ، ۱۵ سالگی رسیدم، این موضوع به‌ قدری برایم جدی بود که دوست داشتم خانمان خالی باشد فقط به دلیل اینکه من بتوانم بخوانم

 

اولین کنسرت

در دی ماه ۱۳۹۴ در تالار وحدت کنسرت موسیقی بانوان را در مقام خواننده با اجرای قطعاتی بیادماندنی از موسیقی ایران با تنظیم رضا تاجبخش به روی صحنه برد

 

 

 

خدا دوستم دارد

صادقانه بگویم به شدت به این موضوع اعتقاد دارم که نیروهایی به من کمک می ‌کنند که مسیر را درست بروم و گرنه ممکن بود من هم مثل خیلی‌ ها راه را اشتباه بروم

فکر می‌ کنم خدا خیلی دوستم دارد که تا حالا اتفاق یا حاشیه‌ ای در کنار شغلم نداشتم

 

آگاهی بازیگر

فلسفه جواز تفکر است و از نگاه من هنرمند نیاز به جواز برای تفکر دارد به خاطر اینکه آگاهی هنرمند را شجاع می ‌کند و هنرمند شجاع می ‌تواند اتفاق بزرگی را بعنوان مامور برای زمین رقم بزند

 

زندگینامه هنگامه قاضیانی خواننده

 

کار سینمایی

● زعفرانیه ۱۴ تیر – ۱۳۹۷

● به وقت خماری – ۱۳۹۶

● اردک لی – ۱۳۹۶

● یک قناری یک کلاغ – ۱۳۹۵

● برادرم خسرو – ۱۳۹۴

● دلبری – ۱۳۹۴

● هاری – ۱۳۹۳

● پدر آن دیگری – ۱۳۹۳

● آزادی مشروط – ۱۳۹۲

● یاسین – ۱۳۹۲

● جینگو – ۱۳۹۲

● ساکن طبقه وسط – ۱۳۹۲

● با دیگران – ۱۳۹۲

● به تهران خوش آمدید – ۱۳۹۲

● بشارت شهروند هزاره سوم – ۱۳۹۱

● زندگی آقای محمودی و بانو – ۱۳۹۱

● من مادر هستم – ۱۳۹۰

● روزهای زندگی – ۱۳۹۰

● میگرن – ۱۳۹۰

● آینه‌های روبرو – ۱۳۸۹

● برف روی شیروانی داغ – ۱۳۸۹

● سعادت ‌آباد – ۱۳۸۹

● بیداری رویاها – ۱۳۸۸

● طاووس ‌های بی ‌پر – ۱۳۸۷

● نیلوفر – ۱۳۸۷

● به همین سادگی – ۱۳۸۶

● اقلیما – ۱۳۸۵

● روایت‌ های ناتمام – ۱۳۸۵

● به آهستگی – ۱۳۸۴

● بازنده – ۱۳۸۳

● سایه ‌روشن –

۱۳۸۰

 

 

کار تلویزیونی

● سرزمین کهن – ۱۳۹۲

 

نمایش خانگی

● هم گناه – ۱۳۹۸

 

خوانندگی هنگامه قاضیانی + آپارت فیلم

همسر هنگامه قاضیانی کیست

reference

namnak