پسوریازیس و سلامت روان :

پسوریازیس و سلامت روان : برای سال‌ها، ملیسا ۳۰ ساله، فکر می‌کرد که پوسته‌های سفیدی که مدام در موهای تیره‌اش ظاهر می‌شوند، شوره‌ های شدید هستند. او می گوید این چیزی است که پزشکان به او گفته اند. تا زمانی که دوستانش این ایده را مطرح کردند که او نزد پزشک دیگری برود و پزشک تشخیص داد که پسوریازیس دارد.
ملیسا شروع به تزریق کورتیکواستروئید برای کمک به مدیریت پسوریازیس کرد، اما بیمارى در طول یک دوره سخت زندگی او که شامل خشونت خانگی بود، تشدید شد. او می‌گوید: «از آنجایی که زندگی پیچیده‌تر شد، پسوریازیس عود کرد. پلاک‌های پسوریازیس او بزرگ‌تر میشدند و در نواحی قابل توجهی بودند که نمی‌توانست آنها را بپوشاند، مانند اطراف ابروها و روی پیشانی‌اش.
ملیسا در نوجوانی با اختلال اضطراب و افسردگی تشخیص داده شد و بعداً با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و PTSD پیچیده که با بروز طولانی یا مکرر تروما همراه است، تشخیص داده شد. دریافت کمک برای سلامت روان او شامل ترکیبی از درمان هاى بستری و تکنیک های ذهن آگاهی بود.

این تکنیک‌ها علاوه بر بهبود سلامت روانی، به ملیسا کمک کرده اند تا پسوریازیس خود را کنترل کند. او می گوید: «برای من، [استرس] پلاک ها را بدتر می کند. «وقتی واقعاً استرس دارم، تمرین‌های تمرکز حواس را انجام می‌دهم تا بتوانم از آن دوری کنم. گاهی اوقات حتی می توانم احساس کنم که پسوریازیس در حال عود است – پیشانی یا ابروهایم را می خراشم و شروع به دیدن پلاک ها می کنم. واقعاً باید حواسم باشد و آگاه باشم.»

انواع مختلفی از پسوریازیس وجود دارد:

کلینیک Mayo توضیح می دهد که شایع ترین نوع پسوریازیس، پسوریازیس پلاکی است، و مشخصه آن مناطق خشک و برجسته پوست است که به عنوان پلاک شناخته می شوند. رنگ پلاک ها به رنگ پوست شما بستگی دارد. آکادمی پوست آمریکا (AAD) می‌گوید افرادی که پوست تیره‌تری دارند پلاک‌هایی قهوه‌ای یا بنفش با پوسته‌های خاکستری دارند، در حالی که پلاک‌ها قرمز یا صورتی با پوسته‌های سفید نقره‌ای در پوست‌های روشن‌تر دیده می‌شوند. بر اساس گزارش مجله انجمن پزشکی آمریکا (JAMA)، پلاک‌ها می‌توانند در هر قسمت از بدن، از جمله زیر ناخن‌ها و داخل دهان ایجاد شوند، اما معمولاً در پوست سر، آرنج‌ها، زانوها، بالاتنه و نواحی تناسلی دیده می‌شوند منبع. پلاک ها می توانند کوچک یا بزرگ باشند، در یک ناحیه متمرکز شده یا پخش شوند و همچنین ممکن است خارش یا درد داشته باشند. آنها احتمالاً همیشه حضور نخواهند داشت.

انواع دیگری از پسوریازیس نیز وجود دارد، از جمله پسوریازیس پوسچولار، که شامل تاول های پر از چرک است و عمدتاً دست ها، پاها و نوک انگشتان افراد را درگیر می کند منبع. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تخمین می‌زند که تقریباً ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس، آرتریت پسوریاتیک را نیز تجربه می‌کنند، بیماری که مفاصل را متورم و دردناک می‌کند. کلینیک مایو فهرست گسترده تری از انواع مختلف پسوریازیس دارد منبع.

علت پسوریازیس بیشتر از عمق پوست است:

CDC توضیح می‌دهد که مردم اغلب پسوریازیس را فقط یک بیماری پوستی می‌دانند، اما در واقع یک بیماری خودایمنی مزمن است که بر پوست تأثیر می‌گذارد. به طور خاص، به نظر می رسد که مسئله مربوط به سلول های T باشد. سلول هاى T سلول هایی هستند. که به مهاجمانی مانند باکتری ها و ویروس ها، هنگامی که وارد جریان خون شما می شوند حمله میکنند. کلینیک مایو توضیح می‌دهد که در افراد مبتلا به پسوریازیس، سلول‌های T به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کنند و در عین حال باعث تولید بیش از حد سلول‌های جدید پوست می‌شوند. شاید تولید پوست جدید چیز خوبی به نظر برسد، اما در افراد مبتلا به پسوریازیس، این سلول های پوستی جدید خیلی سریع به اپیدرم (لایه بالایی پوست) حرکت می کنند. و تجمعی ایجاد می کنند که پلاک ها را تشکیل می دهد. این سلول‌های بیش فعال همچنین می‌توانند منجر به ضایعات چرکی شوند که در پسوریازیس پوسچولار دخیل هستند.

Tina Bhutani, MD، MAS، متخصص پوست و مدیر مشترک دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو،UCSF پسوریازیس و مرکز درمان پوست و واحد تحقیقات بالینی پوست UCSF، میگوید: پوست بزرگترین ارگان بدن است – این ارگان در برابر تمام عوامل خارجى مى ایستد – بنابراین منطقی است که سیستم ایمنی در پوست بسیار فعال باشد. محققان مطمئن نیستند که چرا برخی افراد به پسوریازیس مبتلا می شوند و برخی دیگر نه.
دکتر Bhutani توضیح می‌دهد: «ما می‌دانیم که بیماران از قبل استعداد ژنتیکی دارند، اما علاوه بر این، یک عامل محیطی نیز وجود دارد که باعث پسوریازیس آنها می‌شود.» در برخی، ممکن است عفونت باشد، در برخی دیگر ممکن است نوعی موقعیت استرس زا باشد، مانند استرس روانی یا فیزیکی بر روی بدن.

پیشنهادیپسوریازیس اریترودرمیک چیست ؟ درمان و علائم

رابطه بین پسوریازیس و سلامت روان می تواند یک چرخه معیوب باشد:

تحقیقات نشان داده است که پسوریازیس می‌تواند به بیماری‌های روانی مختلف از جمله افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی، اختلالات خوردن و غیره کمک کند یا آن را بدتر کند. اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، ممکن است از نزدیک با نحوه عملکرد آن آشنا باشید – به خصوص در حال حاضر، با توجه به اینکه همه ما به لطف ویروس کرونای جدید به طرز بی‌سابقه‌ای فشار روانی را احساس می‌کنیم.

دکتر Bhutani می‌گوید شرایط سلامت روانی مانند اضطراب یا افسردگی ممکن است باعث شروع پسوریازیس یا تحریک و تشدید آن شوند. Joel Gelfand (کارشناس ارشد اپیدمیولوژی بالینی)، پروفسور پوست، میگوید: «مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد رویدادهای استرس‌زای عمده زندگی، مانند مرگ در خانواده، می‌تواند منجر به شروع بروز پسوریازیس شود».
از سوی دیگر این واقعیت است که ابتلا به پسوریازیس ممکن است به ایجاد یک بیمارى روانی (یا بدتر شدن آن) کمک کند. دکتر Golfand می‌گوید: «مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد بیماران مبتلا به پسوریازیس در طول زمان بیشتر به مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی مبتلا می‌شوند.
هرکسی که نگران زیبایى خود باشد می‌تواند بفهمد که چگونه داشتن یک بیماری پوستی قابل مشاهده بر سلامت روانی افراد تأثیر میگذارد. دکترEvan Rieder استادیار پوست در دانشگاه نیویورک لانگون می گوید: “این افراد هم از طریق نحوه نگاه به خودشان و هم از طریق واکنش دیگران به پوست آنها دچار بیمارى روانى میشوند.”
مانند بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس، محمد ۳۶ ساله، به خوبی می داند که این وضعیت چگونه می تواند بر زندگی اجتماعی و سلامت روان فرد تأثیر بگذارد. او در ۱۵ سالگی به پسوریازیس و در ۲۵ سالگی به آرتریت پسوریازیس مبتلا شد و یک سال بعد افسردگی و سپس اضطراب را به دنبال داشت. او در ایمیلی به ما نوشته بود : «پسوریازیس باعث تشدید بیمارى روانى [ سلامت روان] من می شود. گاهی اوقات روزهایی را پشت سر می گذارم که همه برنامه ها را لغو می کنم. شاید مشتاق بیرون رفتن، شروع به آماده شدن و خوشگذرانى باشم: اما اضطراب به همه برنامه هایم ضربه می زند. من احساس وحشتناکی می کنم و از خانه بیرون نمی روم.»

متخصصان تحقیقات زیادی در مورد مکانیسم‌های بیولوژیکی انجام داده‌اند

که ممکن است پسوریازیس و شرایط مختلف سلامت روان را به هم مرتبط کنند. یک مرور در سال ۲۰۱۶ در مجله پوست شناسی بالینی و زیبایی به ۵۷ مطالعه در مورد این موضوع پرداخت و خاطرنشان کرد که استرس روانی و افسردگی می تواند ترشح سایتوکاین های پیش التهابی را افزایش دهد، مولکول هایی هستند که به عنوان بخشی از پاسخ ایمنی آزاد می شوند. به نظر می رسد التهابی که آنها ایجاد می کنند می تواند علائم پسوریازیس و شرایطی مانند افسردگی را بیشتر تشدید کند منبع. با این حال، تحقیقات متناقضی در این مورد وجود دارد. برخی از متخصصان ارتباط قطعی بین پسوریازیس و مسائل روانی مانند استرس پیدا نکرده اند مانند این تحقیق.

در نهایت، داشتن پسوریازیس قطعاً به این معنی نیست که شما به یک بیمارى روانی مبتلا خواهید شد (یا بر عکس). سایر عوامل، مانند سابقه خانوادگی نیز مهم هستند. اما این ارتباط ( ارتباط بین بیمارى روانى و پسوریازیس ) برای افرادى که دچار این بیمارى هستند ملموس تر است. اگر شما یکی از آنها هستید، نادیده گرفتن تأثیر پسوریازیس بر سلامت روانی و عاطفی شما غیرممکن است.

بخوانید پسوریازیس درمان قطعی ندارد 

درمان پسوریازیس اغلب جنبه های روحی و جسمی بیماری را هدف قرار می دهد:

خبر خوب: تقریباً تنها مزیت رابطه بین پسوریازیس و سلامت روان این است که اگر بتوانید یکی را کنترل یا محدود کنید، ممکن است بتوانید روی دومی تأثیر بگذارید.
چنیفر می گوید: «درمان پسوریازیس به من کمک می کند تا سلامت روانی خود را حفظ کنم. در دسامبر ۲۰۱۸، من تحت درمان بیولوژیکى قرار گرفتم و تقریباً ۹۰٪ در عرض یک ماه بهبود پیدا کردم. کلینیک Mayo توضیح می دهد که درمان بیولوژیک دارویی برای پسوریازیس متوسط ​​تا شدید است که عملکرد سیستم ایمنی را تغییر می دهد.
او میگوید: یادم می آید که از حمام بیرون آمدم و گریه کردم. من هرگز پوست آنقدر شفاف ندیده بودم. او در نهایت به یکی از مدافعان بنیاد ملی پسوریازیس تبدیل شد تا راهی برای مقابله با بیماری خود و اثرات بی شمار آن باشد. او می گوید: «من از ویژگی های فیزیکی پسوریازیس و درد و خستگی که تحمل می کنم متنفرم، اما من از این بیماری قوی تر هستم.

اگر فکر می کنید پسوریازیس دارید، مشورت با یک متخصص پوست می تواند یک قدم مثبت باشد، زیرا آنها به طور خاص برای درمان بیماری های پوستی آموزش دیده اند. اما با توجه به ارتباط با سلامت روان خود، اگر قبلاً این کار را نکرده اید یا میخواهید در مورد پسوریازیس خود صحبت کنید.، باید ابتدا به یک روان درمانگر مراجعه کنید. در هر صورت، پزشکانی که با آنها مشورت می کنید ممکن است بسته به اینکه دقیقاً چگونه پسوریازیس و سلامت روان شما به هم مرتبط هستند، مراجعه به متخصصان دیگر را توصیه کنند.

بخوانید ۹ نکته در مورد شوره سر که همه اشتباه می کنند:

دکتر Bhutani توضیح می دهد:

“اگر بیمار به طور فعال افسرده است یا تمایل به خودکشی دارد، من از او می خواهم که همزمان به روانپزشک مراجعه کند.” «اگر فکر کنم این بیماری بخش بزرگی از دلایل افسردگی آنها است، پس ما بیماری آنها را درمان می‌کنیم. اگر با وجود اینکه پسوریازیس شان بهتر شده است، هنوز مشکلات سلامت روانی دارند، باید به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنند.» او درمان هایى مانند درمان شناختی رفتاری، روش های مقابله ای مانند مدیتیشن، ذهن آگاهی و یوگا را توصیه می کند. کسانی که در مورد پسوریازیس خود احساس انگ، اضطراب یا افسردگى می‌کنند – به‌ویژه اگر این احساسات با فعالیت‌های روزانه مانند خواب، کار یا روابط اجتماعی تداخل دارند، باید این مسائل را با متخصص سلامت روان خود در میان بگذارند. شما نباید به تنهایی با پسوریازیس یا سلامت روان خود مقابله کنید. خوشبختانه کمک برای هر دو وجود دارد.

Originally posted on ۱۴۰۰-۱۰-۰۳ @ ۷:۳۰ ب٫ظ