روزها دنیای مجازی به یکی از منابع خبری پرطرفدار تبدیل شده است. بسیاری از خبرهایی که در گذشته شاید تعداد مخاطبان آنها از انگشتان دست فراتر نمیرفت، امروز طیف وسیعی را از کودکان گرفته تا حتی افراد بزرگسال تحتتاثیر قرار میدهند. مرز باورپذیری نسبت به خبرهایی که در دنیای مجازی بازنشر میشود هم ظاهراً فراتر از حد تصور است. اگر صادقانه به قضیه نگاه کنید، بسیاری از خبرهایی که در دنیای مجازی منتشر میشوند، نهتنها بازتاب گستردهای دارند بلکه حتی قدرت جذب مخاطب آنها نیز زیاد است. در کنار همه اینها فاکتورهایی مانند تعداد فالورهای بیشتر، تعداد لایکهای بیشتر هم البته بیتاثیر نیست که بخش اعظم آنها را باید با دیده تردید نگریست. اینطور به نظر میرسد که دنیای امروز را به نوعی ظواهر امر تسخیر کردهاند و نه واقعیتها. در این مقاله قصد داریم تا یکی از رایجترین خبرهای دنیای مجازی را مورد بررسی قرار دهیم: آیا این واقعیت دارد که لوازم آرایشی میتوانند حاوی ترکیبات سمی و خطرناک باشند؟
مواد سمی و خطرناک در چند قدمی ما
فلزات سنگین مانند سرب، آرسنیک، جیوه، آلومینیوم، روی، کروم و آهن را میتوان در طیف وسیعی از محصولات مراقبت شخصی و آرایشی مانند رژلبها، خمیردندانهای سفیدکننده دندان، خطچشمها و لاکهای ناخن سراغ گرفت. برخی از این فلزات را به عمد و بعنوان ترکیب شیمیایی به این محصولات اضافه میکنند در حالی که برخی از آنها در اصل نوعی آلاینده هستند. قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین بدونتردید جای نگرانی دارد چرا که تماس با این مواد میتواند سلامت انسان را به مخاطره بیندازد. تاثیر بر میزان باروری، تاثیر بر سیستم ایمنی و سیستم عصبی از جمله مشکلاتی است که بدینواسطه ایجاد خواهد شد.
اما چرا فلزات سنگین مشکلآفرین هستند؟ فلزات سنگین همان فلزاتی هستند که عدد اتمی بالایی دارند و تحقیقات نشان داده که اگر بعنوان مثال در خاک حضور داشته باشند، تاثیر بازدارندگی بر رشد گیاهان خواهند داشت. سرب یکی از فلزات سنگین است که حتی اگر از طریق فعالیتهای انسانی به محیط وارد نمیشد، مقادیر کمی از آن میتوانست به طور طبیعی در آب یا غذا به بدن انسان وارد گردد. تقریباً هر قسمت بدن انسان تحتتاثیر این یا آن آلاینده قرار میگیرد. بعنوان مثال سرب و جیوه بر مغز، آرسنیک بر پوست، مونواکسیدکربن بر ششها و کادمیوم بر قلب اثر میگذارد. مطالعات بر روی جمعیتهای مختلف حیاتوحش نشان داده که سرب نهتنها باعث تغییر در میزان زاد و ولد بلکه حتی باعث تاثیر بر میزان مرگ و میر و رشد میشود.
رژلبها، خمیردندانهای سفیدکننده، خطچشمها، لاکهای ناخن، محصولات آرایشی مخصوص زیرسازی، کرمهای ضدآفتاب، سایههای چشم، رژگونهها، پوشانندههای گودی چشم، مرطوبکنندهها و حتی قطرات چشم میتوانند حاوی سرب یا سایر فلزات سنگین باشند. (یادآوری: درست به همین دلیل است که مصرف قطره چشم بیش از مدت زمان توصیه پزشک و یا حتی بدون دستور از جانب پزشک کاری ۱۰۰ درصد اشتباه است). اگر به برچسب محصولات آرایشی و بهداشتی نگاه کنید، ردپای برخی از این مواد مشخص است: استات سرب، کرومیوم یا همان کروم، thimerosal، hydrogenated cotton seed oil و sodium hexametaphosphate و … اما این نکته را هم به یاد داشته باشید که اغلب شرکتهای تولیدکننده لوازم آرایشی اگر محصولاتشان حاوی فلزات سمی آلاینده باشد، نام آنها را بر روی محصولاتشان درج نمیکنند. برخی از این فلزات سمی آلایندههایی هستند که در اثر فرآیند ترکیب شیمیایی حاصل میشوند در حالی که از برخی دیگر تنها بعنوان مواد رنگی استفاده میشود.
بعنوان مثال کروم در بسیاری از محصولات آرایشی بعنوان ماده رنگی مورد استفاده قرار میگیرد یا اکسیدآهن متداولترین ماده رنگی است که از آن در ساخت سایههای چشم، رژگونهها و پوشانندههای سیاهی دور چشم استفاده میشود. برخی از ترکیبات آلومینیومی هم در رژلبهای براق و براقکنندههای ناخن کاربرد دارند. اصل مشکل اینجاست که بعضی از رنگهای افزودنی میتوانند آلوده به فلزات سمی باشند که از آن جمله میتوان به رنگ افزودنی موسوم به D&C Red 6 اشاره کرد که تحقیقات نشان داده میتواند آلوده به آرسنیک، سرب و جیوه باشد.
Originally posted on ۱۳۹۹-۰۶-۲۷ @ ۲:۴۹ ب.ظ
امتیاز شما به این مقاله؟