کراتینه و رنگ مو

ایمنی ماینوکسیدیل خوراکی با دوز پایین برای ریزش مو آلوپسی: LDOM oral minoxidil

ماینوکسیدیل خوراکی با دوز پایین
ماینوکسیدیل بورگ
عوارض ماینوکسیدیل چیست؟

معرفی ماینوکسیدیل :
ماینوکسیدیل یک گشادکننده عروق قوی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان فشار خون شدید مقاوم به درمان در سال 1979 تایید شد. برای بیماران بيشتر از 12 سال، محدوده دوز معمولاً بین 10-40 میلی گرم در روز، و حداکثر دوز توصیه شده 100 میلی گرم است. ماینوکسیدیل علیرغم داشتن نیمه عمر پلاسما، مدت اثر آن تقریباً 4.2 ساعت است.
ماینوکسیدیل سولفات، شکل فعال بیولوژیکی ماینوکسیدیل، فشار خون را با باز کردن آدنوزین سارکولما کاهش می دهد- کانال های حساس پتاسیم به تری فسفات در سلول های ماهیچه صاف عروقی.

ماینوکسیدیل خوراکی دارای جنبه قابل پیش بینی وابسته به دوز است.

عوارض جانبی در دوزهای 10-40 میلی گرم، از جمله افت فشار خون وضعیتی، احتباس مایعات، تاکی کاردی، پریکاردیت، و تهوع میباشد. با این حال، شایع ترین عارضه جانبی هیپرتریکوزیس است که تقریباً در 80 درصد بیماران رخ می دهد.

بر اساس این اثر نامطلوب خطرناک، ماینوکسیدیل موضعی در سال 1987 برای ریزش مو با الگوی مردانه و زنانه ساخته شد. مکانیسم دقیقی که ماینوکسیدیل از طریق آن باعث رشد مو می شود، نامشخص است. ماینوکسیدیل فاز تلوژن چرخه رشد مو را کوتاه می کند و در نتیجه باعث انتقال زودرس به آناژن می شود.

همچنین آناژن را طولانی می کند و در نتیجه طول و قطر مو را افزایش می دهد. اثرات اولیه تقویت کننده رشد مو توسط ماینوکسیدیل تقریباً پس از 2 ماه رخ می دهد و حداکثر تأثیر آن در 4 ماهگی مشاهده می شود.

پیشنهادی هیپرتریکوز یا هیپرتریکوزیس ناشی از ماینوکسیدیل خوراکی با دوز کم

ماینوکسیدیل خوراکی با دوز پایین (LDOM) (0.25-5 میلی گرم در روز) برای درمان اشکال مختلف آلوپسی آلوپسی  استفاده شده است. استفاده از LDOM برای درمان ریزش مو در چند سال اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته است. چندین دلیل وچود دارد منبع: (1) بسیاری از بیماران تجویز خوراکی را راحت تر از استفاده موضعی لوسیون یا فوم می دانند. (2) کاربرد موضعی وابسته به شخص است، به عنوان مثال، ممکن است برخی از قسمت‌های پوست سر در افرادی که دارای آلوپسی گسترده هستند از بین برود. و (3) LDOM عوارض جانبی موضعی مرتبط با ماینوکسیدیل مانند تحریک و درماتیت تماسی آلرژیک دور می‌زند.
اگرچه مطالعات منتشر شده در مورد LDOM برای ریزش مو پروفایل ایمنی مطلوبی را نشان داده است، تعداد بیمارانی که در این مطالعات ارزیابی شده اند، عموماً کم است. و بنابراین، عوارض جانبی نادر ممکن است شناسایی نشده باشد.

عوارض ماینوکسیدیل چیست

یک مطالعه چند مرکزی و توصیفی شامل 10 مرکز از 6 کشور مختلف طراحی شد (منبع). بیماران تحت درمان با LDOM به مدت 3 ماه به دلیل ریزش مو به هر علتی شامل اين مطالعه شدند. داده های اپیدمیولوژیک و ایمنی جمع آوری شد. در بیمارانی که عوارض جانبی ایجاد شد، نوع و زمان بروز عوارض جانبی، علاوه بر نیاز به قطع یا تنظیم دوز از LDOM نیز ثبت شد. پارامترهای فوق را برای هر دوز در بیمارانی که [1 دوز LDOM دریافت کردند، تجزیه و تحلیل شد. آمار بر پايه استدلال برای شناسایی متغیرهای مرتبط با افزایش خطر عوارض جانبی در یک مدل چند متغیره که برای سن، وزن و جنس تنظیم شده است، استفاده شد.

نتایج حاصل از مطالعه

در مجموع 1404 بیمار (943 زن [67.2٪] و 461 مرد [32.8٪]) با میانگین سنی 43 سال (محدوده 8-86) وارد شدند. شایع ترین علامت برای LDOM آلوپسی آندروژنیک (82.4%)، به دنبال آن تلوژن افلوویوم (4.8%)، آلوپسی آره آتا (3.8%)، آلوپسی فیبروزان فرونتال (2.8%)، لیکن پلانوپیلاریس (2.5%) و آلوپسی فیبروزان بود.

سیصد و سی و نه بیمار یک دوز ثابت LDOM را بدون افزایش دریافت کردند. 1065 بیمار باقیمانده LDOM را در دوزهای افزایشی مختلف دریافت کردند که در مجموع 2469 دوز برای 1404 بیمار تجویز شد. میانگین دوز مصرفی 1.63 میلی گرم (محدوده 0.03-15) و میانگین مدت درمان 7.9 ماه (محدوده 3-79) بود.

عوارض جانبی ماینوکسیدیل در 509 مورد (20.6%) مشاهده شد که منجر به ترک درمان در 43 بیمار (1.7%) شد. شایع ترین عارضه جانبی هیپرتریکوزیس (374 بیمار، 15.1%) بود که در 14 مورد (0.5%) منجر به قطع دارو شد.

عوارض جانبی سیستمیک در 135 بیمار (5.5%) مشاهده شد که 29 نفر (1.2%) درمان را قطع کردند و این عوارض جانبی شامل سبكى سر خفيف (43 نفر)، احتباس مایعات / ادم پا (n = 32) بود. تاکی کاردی (n = 21)، سردرد (n = 9)، ادم اطراف چشم (n = 7) و بی خوابی (n = 6). چهارده بیمار (9/0%) اثر نامطلوب داشتند. از این تعداد، 6 نفر (5 زن و 1 مرد؛ دوز متوسط ​​1 میلی گرم؛ محدوده 0.25-5 میلی گرم) دچار هیپرتریکوزیس و همچنین ادم اندام تحتانی (n = 3)، سبکی سر (n = 2)، یا ادم اطراف چشم (n = 1) شدند. فراوانی کلی عوارض جانبی و نسبت بیمارانی که نیاز به قطع دارند در بیماران مبتلا به آلوپسی آندروژنيك با سایر انواع آلوپسی تفاوت معنی داری نداشت.

عوارض ماینوکسیدیل خوراکی چیست

عوارض جانبی كه کمتر رایج بودند شامل افزایش ریزش مو (n = 5)، حالت تهوع (n = 2)، افزایش خفیف آنزیم های کبدی (n = 2)، منوراژی (n = 2)، درد قفسه سینه(n = 1)، و آکنه (n=1).

همه عوارض جانبی با تنظیم دوز یا قطع LDOM بهبود یافتند و هیچ عوارض جانبی تهدید کننده زندگی گزارش نشد. شایع ترین عوارض جانبی که منجر به قطع شد (43 نفر، 1.7٪؛ 39 زن و 4 مرد) هیپرتریکوزیس (n = 14، 0.5٪)، احتباس مایعات (n = 8، 0.3٪)، تاکی کاردی (n) بود. = 7، 0.2٪، سبکی سر (n = 5، 0.2٪)، و سردرد (n = 4، 0.1٪).

پیشنهادی آیا اسپیرونولاکتون به اندازه آنتی بیوتیک ها در درمان جوش و آکنه موثر است؟

وزن در 342 بیمار (24.3٪؛ میانگین 67.2 کیلوگرم؛ محدوده 42-124) ثبت شد. هیچ ارتباط آماری معنی داری بین وزن و هیچ یک از عوارض جانبی مشاهده نشد. ماینوکسیدیل موضعی در 1/26 درصد از بیماران همراه با LDOM استفاده شد و با خطر بالای هیپرتریکوزیس یا سایر عوارض جانبی مرتبط نبود. LDOM روزانه در 95% بیماران و یک روز در میان (EOD) در 5% بیماران تجویز شد. تجزیه و تحلیل دو متغیره نشان داد که تجویز EOD با خطر کمتر هیپرتریکوزیس همراه بود (15.8٪ در مقابل 9.8٪، P = 0.04).

داروی ترکیبی با خطر بالاتر هیپرتریکوزیس همراه بود، اما هیچ عوارض جانبی دیگری در مقایسه با داروی تجاری (Loniten) پديدار نشد.(18.7٪ در مقابل 14.5٪، P = 0.014)

بحث:

طبق دانش ما، این تحقیق بزرگترین مطالعه در مورد ایمنی LDOM برای درمان بیماران مبتلا به اختلالات ریزش مو است. از اولین گزارش استفاده از آن در 2 زن مبتلا به مونیلیتریکس در سال 2016، LDOM به طور گسترده برای انواع آلوپسی، به ویژه ریزش موی مردانه و زنانه استفاده شده است.

LDOM در 2 بررسی اخیر که اثربخشی و ایمنی آن را در بیماران مبتلا به ریزش مو بررسی می‌کردند، به خوبی تحمل می‌شد. شایع‌ترین عارضه جانبی هیپرتریکوزیس (20 تا 24%) بود که به ندرت منجر به قطع درمان می‌شد. عوارض جانبی قلبی عروقی، که با دوزهای ضد فشار خون نسبتاً رایج است.، معمولا نادر و جزئی بودند. علائم افت فشار خون وضعیتی، تاکی کاردی و ادم اندام تحتانی توسط 1٪ -3٪ از بیماران گزارش شد، هیچ عارضه جانبی جدی یا تهدید کننده زندگی گزارش نشده است که از مشخصات ایمنی خوب LDOM برای درمان ریزش مو پشتیبانی می کند.

پیشنهادی ریزش مو زنان از چیست ؟

فراوانی کلی عوارض جانبی در مطالعه  20.6 درصد بود. هیپرتریکوزیس تا حد زیادی شایع ترین بود و با میانگین دوز LDOM 1.4 میلی گرم در زنان و 4.1 میلی گرم در مردان همراه بود. جالب اینجاست که تنها 3.7 درصد از بیمارانی که موهای ناخواسته روی صورت/بدنشان رشد کرده بود. درمان را قطع کردند.

یافته‌های این تحقیق بازتاب یافته‌های Jimenez-Cauhe و همکاران است که دریافتند تنها 4٪ از بیماران مبتلا به هیپرتریکوزیس، درمان LDOM را برای ریزش مو قطع کردند. در تجربه ما، بیماران ترجیح می دهند در حین ادامه درمان، هیپرتریکوزیس را با روش های حذف مو مدیریت کنند، مشروط بر اینکه بتوانند از مزایای LDOM (کاهش ریزش مو و افزایش تراکم موی سر) استفاده كنند .

مشخص شد که تجویز EOD ممکن است با خطر کمتر هیپرتریکوزیس همراه باشد. دلیل این مشاهدات نامشخص است و مطالعات بیشتری برای تأیید این یافته و تعیین اینکه آیا تجویز EOD بهتر از مصرف روزانه تحمل می شود مورد نیاز است. منبع

به دلیل عدم وجود قرص های ماینوکسیدیل خوراکی در دوزهای پایین، تجویز ترکيبى در برخی کشورها ضروری است.

استفاده از قرص های LDOM ترکیبی با خطر بالاتر هیپرتریکوزیس همراه بود. این یافته ممکن است تغییرات دوز ناخواسته را در کپسول های ترکیبی نشان دهد. حداقل 3 بیمار در مطالعه فعلی در نتیجه اشتباهات در دوز دارو توسط داروخانه دچار هیپرتریکوزیس شدند. این امر اهمیت داروخانه ترکیب‌کننده را نشان می‌دهد که باید فقط توسط یک داروساز دارای مجوز ترکیب‌کننده کنترل شود.

عوارض جانبی سیستمیک ماینوکسیدیل LDOM در 5.5 درصد از بیماران رخ داد. در همه موارد، این موارد خفیف بود و با کاهش دوز یا قطع درمان برطرف شد. بیست و نه بیمار (1.2%) درمان با LDOM را به دلیل عوارض جانبی سیستمیک، عمدتاً ادم (8 نفر)، تاکی کاردی (7 نفر)، سبکی سر (5 نفر)، و سردرد (4 نفر) متوقف کردند.

مطابق با مطالعات قبلی ( مطالعه 1 و مطالعه2،) هیچ عارضه جانبی جدی یا تهدید کننده زندگی مرتبط با درمان LDOM وجود نداشت. خطر عوارض جانبی سیستمیک مرتبط با LDOM به دوز، سن یا جنس ارتباطی نداشت. علیرغم بروز نسبتاً بالای عوارض جانبی با دوزهای ضد فشار خون ماینوکسیدیل (10-40 میلی گرم). مشخص شد که عوارض جانبی سیستمیک مرتبط با دوزهای پایین ماینوکسیدیل خوراکی (5 میلی گرم) غیر معمول و وابسته به دوز نیستند.

تاثیر ژنتیک در عوارض ماینوکسیدیل

ما فرض می کنیم که اثرات نامطلوب سیستمیک LDOM ممکن است تحت تأثیر ویژگی های خاص بیمار و تغییرات ژنتیکی فردی در فعالیت آنزیم ماینوکسیدیل سولفوترانسفراز (SULT1A1) باشد. افیوژن پریکارد تقریباً در 3 درصد از بیماران تحت درمان با ماینوکسیدیل خوراکی با دوز بالا رخ می دهد و در بین بیماران مبتلا به نفروپاتی پیشرفته یا دیالیز شایع است. از جمله پریکاردیت، افیوژن پریکارد و تامپوناد قلبی.

پیشنهادی آیا برای خانمها ماینوکسیدیل ۲-۵ درصد خوراکی بهتر است

اکثر بیمارانی که دچار پریکاردیت شدند، یک اختلال زمینه‌ای مانند لوپوس اریتماتوز داشتند.، در حالی که اکثر بیمارانی که دچار افیوژن پریکارد و تامپوناد قلبی شدند، نارسایی مزمن کلیوی یا نارسایی مزمن احتقانی قلب داشتند. مشخص نیست که آیا ماینوکسیدیل مسئول این اختلالات پریکارد است. زیرا سایر عوامل خطر ارائه شده است و هیچ اکوکاردیوگرافی پایه انجام نشده است. بسیاری از افیوژن ها با وجود ادامه درمان با ماینوکسیدیل برطرف شدند. علاوه بر این، هیچ گزارشی از اختلالات پریکارد در بین بیماران تحت درمان با ماینوکسیدیل برای ریزش مو وجود ندارد.

خوشبختانه، هیچ موردی از اختلالات پریکارد یا بیماری ایسکمیک قلب در گروه بزرگ وجود نداشت. از نظر تئوری، ایسکمی میوکارد می تواند توسط تاکی کاردی ناشی از ماینوکسیدیل تشدید شود. در واقع، ما پیشنهاد می‌کنیم که وقتی دوزهای ماینوکسیدیل #5 میلی‌گرم تجویز می‌شوند، الکتروکاردیوگرام پایه غیرضروری است.

با این حال، این باید به صورت موردی ارزیابی شود و ما آستانه پایینی برای انجام الکتروکاردیوگرام در بیماران مبتلا به عوامل خطرزای قلبی عروقی مانند آنژین صدری، پریکاردیت، نارسایی مزمن قلبی و نارسایی کلیوی توصیه می کنیم.

مدیریت عوارض جانبی LDOM

موضوع جالبی را برای متخصصان پوست است. ما استراتژی‌هایی را پیشنهاد می‌کنیم که برای مدیریت عوارض جانبی رایج مفید هستند.

با توجه به اینکه سبکی سر ممکن است با درمان با LDOM رخ دهد.، در بیمارانی که سابقه هیپوتانسیون ارتواستاتیک و سنکوپ دارند و در بیمارانی که آنتاگونیست های کانال کلسیم (که گشادکننده عروق محیطی هستند) مصرف می کنند، باید احتیاط خاصی کرد. ادم اندام تحتانی به احتباس سدیم و آب به تغییرات همودینامیک کلیوی و/یا تغییرات عصبی-هوماتیک و همچنین اثرات مستقیم ماینوکسیدیل خوراکی مربوط می شود.

اسپیرونولاکتون، یک ادرار آور نگهدارنده پتاسیم با خواص ضد آندروژنی، ممکن است برای مدیریت احتباس مایعات ناشی از LDOM در زنان، به ویژه آنهایی که ریزش موی زنانه دارند، استفاده شود. تاکی کاردی نتیجه فعال شدن رفلکس سمپاتیک در پاسخ به اثر گشادکننده عروق ماینوکسیدیل خوراکی است.

در بیشتر 21 مورد؛ تاکی کاردی گذرا بود، اما در موارد مداوم، منجر به قطع درمان شد. اگرچه از نظر تئوری تاکی کاردی را می توان با مسدود کننده های بتا مدیریت کرد.، اما ما استدلال می کنیم که افزایش مداوم ضربان قلب ممکن است قطع LDOM یا مشاوره با متخصص قلب كنترل شود. جالب توجه است که در مطالعه بررسی شده هیچ گزارشی از حالت تهوع یا استفراغ وجود نداشت. تهوع به عنوان یک عارضه جانبی رایج ماینوکسیدیل خوراکی با دوز بالا ذکر شده است.

عوارض ماینوکسیدیل چیست ؟ سبکی سر؟

ما دریافتیم که اثرات نامطلوب ناشی از LDOM به روشی وابسته به زمان توسعه یافته است. در حالی که تاکی کاردی و افت فشار خون ارتواستاتیک زود خود را نشان دادند (دوره های نهفتگی متوسط ​​به ترتیب 1 و 5 روز).، احتباس مایعات، ادم اطراف چشم و هیپرتریکوزیس شروع تاخیری داشتند (دوره تاخیر متوسط ​​60 روز). این داده‌ها به متخصصان پوست کمک می‌کند تا به بیماران مبتلا به آلوپسی درباره زمان پیش‌بینی عوارض جانبی مختلف مشاوره دهند.

از آنجایی که هیپرتریکوزیس معمولاً در عرض 3 ماه پس از شروع یا افزایش دوز ایجاد می شود، پیشنهاد می کنیم که دوز LDOM را می توان پس از 3 ماه در غیاب رشد نامطلوب مو افزایش داد.
ما نمی‌توانیم این نکته را رد کنیم که سایر داروهای مورد استفاده برای ریزش مو مسئول برخی از عوارض جانبی باشند.

پیشنهادی گزارش ریزش مو شدید بر اثر تزریق فیلر مو

برای مثال، 13 نفر از 43 بیمار که از سبکی سر شکایت داشتند، اسپیرونولاکتون خوراکی مصرف می کردند. با این حال، هیچ ارتباطی بین ایجاد افت فشار خون و مصرف همزمان داروهای ضد فشار خون خاص وجود نداشت.

بر اساس داده‌ها، ما دوزهای اولیه و رژیم‌های زیر را برای زنان پیشنهاد می‌کنیم:

دوز شروع 0.5 میلی‌گرم در روز و به دنبال آن افزایش 0.25 میلی‌گرم هر 3 ماه بسته به پاسخ و تحمل تا حداکثر دوز 2.5 میلی‌گرم.

و مردان: دوز شروع 2.5 میلی گرم در روز و به دنبال آن افزایش 1.25 میلی گرم هر 3 ماه بسته به پاسخ و تحمل تا حداکثر دوز 5 میلی گرم در روز.

ما این پروتکل را برای بیماران بيشتر از 12 سال توصیه می کنیم، اگرچه دوزهای کمتر بايد براى سنین 12-17 سال در نظر گرفته شود. تجربه مصرف ماینوکسیدیل خوراکی در کودکان زیر 12 سال هنوز محدود است. در بیماران مبتلا به ریزش موی مزمن، LDOM ممکن است به طور نامحدود مورد استفاده قرار گیرد.، در غیر این صورت هر گونه بهبودی در تراکم مو ممکن است ظرف چند ماه پس از قطع درمان از بین برود. منبع

ما تأکید ميکنیم که باید رضایت نامه آگاهانه دقیق دریافت شود. علاوه بر این، دوز باید بسته به بیماری هايى هاى مشترك تنظیم شود.

محدودیت های مطالعه مورد بررسی؛ عدم وجود گروه کنترل و عدم ثبت بیماری های همراه بود.

در نتیجه، LDOM پروفایل ایمنی مطلوبی در این گروه بزرگ از بیماران مبتلا به انواع مختلف آلوپسی داشت. هیپرتریکوزیس شایع ترین عارضه جانبی بود و فراوانی عوارض جانبی سیستمیک کم بود و 2% از بیماران نیاز به قطع درمان داشتند.

نویسنده و مترجم: محسن زارعی

حق کپی رایت : بورگ

Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on digg
Digg
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on telegram
Telegram
Share on email
Email
ایمنی ماینوکسیدیل خوراکی با دوز پایین برای ریزش مو آلوپسی: LDOM oral minoxidil

ایمنی ماینوکسیدیل خوراکی با دوز پایین برای ریزش مو آلوپسی: LDOM oral minoxidil

عوارض ماینوکسیدیل چیست؟ معرفی ماینوکسیدیل : ماینوکسیدیل یک گشادکننده عروق قوی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای درمان فشار خون شدید مقاوم به درمان در سال 1979 تایید شد. برای بیماران بيشتر از 12 سال، محدوده دوز معمولاً بین 10-40 میلی گرم در روز، و حداکثر…

بیشتر

تست تعيين نوع مو و مراقبت از آن :

تست تعيين نوع مو و مراقبت از آن :

آیا می دانید موهای شما در كدام گروه بندى نوع مو قرار می گیرد؟ تست تعيين نوع مو و مراقبت از آن : اگر دوست دار موهای زیبا و پرپشت هستيد، شناخت نوع مو هایتان اولین و مهمترین قدم است. تنها در این صورت است که می توانید روتين ایده…

بیشتر

اگر موهاى نازك داريد اين ٧ اشتباه را انجام ندهيد.

اگر موهاى نازك داريد اين ٧ اشتباه را انجام ندهيد.

اگر موهاى نازك داريد اين ٧ اشتباه را انجام ندهيد. حالت دادن و استايل كردن موها كاملا به جنس مو مرتبط است. اینکه نوع موی خود را بشناسيد می تواند در این روند به شما كمك كند. اگر موهای ظریف دارید، پهنای کوچک تارها می تواند حفظ حجم را سخت…

بیشتر

Originally posted on 2021-12-23 @ 8:57 ب.ظ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *