دانستن نحوه صحبت با پزشک یا سایر اعضای تیم مراقبت های بهداشتی می تواند به شما کمک کند تا اطلاعات مورد نیاز خود را در مورد یائسگی به دست آورید. در اینجا چند نکته برای ارتباط بهتر وجود دارد: فهرستی از نگرانی ها و سوالاتی که باید در ملاقات با پزشک خود مطرح کنید تهیه کنید. در حالی که منتظر نوبتتان هستید، از زمان برای مرور لیست و سازماندهی افکار خود استفاده کنید. علائم خود را به طور واضح و مختصر شرح دهید. بگویید چه زمانی شروع شد، چه احساسی در شما ایجاد می کند، و براى تسكين چه كارى بايد انجام دهيد.
- یائسگی بیماری های قلبی و عروقی!
- آیا یائسگی در زنان باعث سرطان تخمدان ميشود؟
- تیروئید و یائسگی: علائم گيج كننده
این اطلاعات مهم درباره یائسگی را به پزشک خود بگویید:
چه داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، محصولات گیاهی و سایر مکمل هایی که مصرف می کنید
رژیم غذایی، فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، مصرف الکل یا مواد مخدر و سابقه جنسی
آلرژی شما به داروها، غذاها یا چیزهای دیگر
فراموش نکنید که اگر توسط سایر پزشکان تحت درمان هستید یا خیر، از بحث در مورد موضوعات حساس خجالت نکشید. به احتمال زیاد، پزشک شما قبلاً آن را شنیده است! چیزی را از قلم نينداريد زیرا نگران صرف زمان زیاد هستید. مطمئن شوید که قبل از ترک به همه نگرانی ها رسیدگی کرده اید.
اگر پزشک آزمایش‌هایی را تجویز کرد، حتماً بپرسید که چگونه می‌توان از نتایج و مدت زمان دریافت آنها مطلع شد. دستورالعمل هایی را برای آنچه که باید انجام دهید تا برای آزمایش (ها) آماده شوید و از خطرات یا عوارض جانبی آزمایش (ها) مطلع شوید.
هنگامی که به شما دارو و سایر درمان ها داده می شود، از پزشک خود در مورد آنها سوال کنید. در مورد آخرین مطالعات و توصیه ها برای درمان علائم یائسگی صحبت کنید. بپرسید که درمان چقدر طول می کشد و آیا انتظار عوارض جانبی را دارید یا خیر. مطمئن شوید که نحوه مصرف داروهای خود را می دانید. در صورت فراموشی یک نوبت چه باید کرد؛ اگر غذاها، داروها یا فعالیت هایی وجود دارد که باید هنگام مصرف دارو از آنها اجتناب کنید.
قبل از ترک مطب اگر چیزی را متوجه نشدید، بخواهید دوباره توضیح داده شود.
یکی از اعضای خانواده یا دوست مورد اعتماد خود را به ملاقات خود بیاورید. آن شخص می تواند یادداشت برداری کند، حمایت اخلاقی ارائه دهد و به شما کمک کند تا آنچه را که در مورد آن صحبت شد به خاطر بسپارید. همچنین می‌توانید از آن شخص بخواهید سؤالاتی بپرسد.
- راهنماى يائسگى : از کجا بفهمم یائسه شدم
- سرطان آندومتر رحم چیست؟ علائم آندومتریوز
- چرا مردم از پروژسترون استفاده می کنند؟
نظر دوم را دریافت کنید
از آنجایی که ما همیشه در مورد گزینه های درمان یائسگی و هورمون درمانی بیشتر می آموزیم، فهمیدن نحوه درمان یا مدیریت علائم یائسگی می تواند گیج کننده باشد. برای شما مهم است که به پزشک خود اعتماد کنید تا بتوانید آشکارا در مورد نگرانی ها و گزینه های درمانی خود صحبت کنید. سپس می توانید تصمیمات آگاهانه ای در مورد سلامتی خود بگیرید که در مورد آن احساس خوبی دارید. اگر احساس می کنید که آشکارا با پزشک خود صحبت کرده اید و هنوز احساس رضایت نمی کنید، به فکر گرفتن نظر دوم باشید.
گرفتن نظر دوم از یک پزشک دیگر ممکن است دیدگاه تازه و اطلاعات بیشتری در مورد درمان به شما بدهد. در اینجا چند نکته برای دریافت نظر دوم وجود دارد:
از پزشک خود بخواهید که پزشک یا متخصص دیگری را برای نظر دیگری توصیه کند. نگران صدمه زدن به احساسات پزشک خود نباشید.
اگر احساس راحتی نمی کنید که از پزشک خود توصیه هایی بخواهید، با پزشک دیگری که به آن اعتماد دارید تماس بگیرید. همچنین می‌توانید با بیمارستان‌های آموزشی دانشگاهی و انجمن‌های پزشکی در منطقه خود تماس بگیرید تا نام پزشکان را دریافت کنید. برخی از این اطلاعات در اینترنت موجود است.
همیشه ابتدا با ارائه دهنده بیمه درمانی خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که هزینه پزشك دوم پوشش داده شده است.
ترتیبی دهید که سوابق پزشکی شما قبل از ویزیت برای پزشک نظر دوم ارسال شود. این به پزشک جدید زمان می‌دهد تا سوابق شما را بررسی کند و می‌تواند به شما در جلوگیری از تکرار آزمایش‌های پزشکی کمک کند.
تا جایی که می توانید یاد بگیرید. از پزشک خود بخواهید اطلاعاتی را که می توانید بخوانید، به یک کتابخانه محلی بروید یا در اینترنت جستجو کنید. برخی از بیمارستان های آموزشی و دانشگاه ها دارای کتابخانه های پزشکی هستند که برای عموم آزاد است. اما مرتب سازی اطلاعاتی که پیچیده و گاهی متناقض هستند، می تواند کاری دلهره آور باشد. سوالات و نگرانی های خود را لیست کنید و لیست را برای گفتگو با پزشک بیاورید.
هرگز برای نظر دوم فقط به تلفن یا اینترنت متکی نباشید. وقتی نظر دوم را دریافت کردید، باید شخصاً توسط پزشک معاینه شوید. نظر دوم صحیح شامل معاینه فیزیکی و بررسی کامل سوابق پزشکی شما است. فراموش نکنید که از پزشک بخواهید که یک گزارش کتبی برای پزشک مراقبت های اولیه شما ارسال کند و یک کپی برای سوابق شما دریافت کند.
Originally posted on ۱۴۰۱-۰۳-۰۹ @ ۹:۴۵ ق.ظ
