خون، مایعی است که دائماً درحال گردش است که مواد مغذی و اکسیژن را در اختیار بدن قرار میدهد و مواد زائد را دفع میکند. خون عمدتاً مایع است و سلول‌ها و پروتئین‌های متعددی در آن معلق هستند و خون را « غلیظ تر» از آب خالص می‌کنند. یک فرد متوسط حدود ۵ لیتر (بیش از یک گالن) خون دارد.
مایعی به نام پلاسما حدود نیمی از محتوای خون را تشکیل می دهد. پلاسما حاوی پروتئین هایی است که به لخته شدن خون، انتقال مواد از طریق خون و انجام وظایف دیگر کمک می کند. پلاسمای خون همچنین حاوی گلوکز و سایر مواد مغذی است.
حدود نیمی از حجم خون از سلول های خونی تشکیل شده است:
- گلبول های قرمز، که اکسیژن را به بافت ها می رسانند
- گلبول های سفید، که با عفونت ها مبارزه می کنند
- پلاکت ها، سلول های کوچکتر که به لخته شدن خون کمک می کنند.
خون از طریق رگ های خونی (شریان ها و سیاهرگ ها) هدایت می شود. به دلیل صاف بودن رگ‌ها و تعادل در عوامل انعقادى از لخته شدن خون در رگ‌ها جلوگیری میشود.
بیمارى هاى خون :
خونریزی:
نشت خون از رگ های خونی ممکن است با چشم قابل دیدن باشد، مانند زخم روى پوست. خونریزی داخلی (مانند داخل روده یا بعد از تصادف رانندگی) ممکن است بلافاصله آشکار نشود.
هماتوم:
جمع شدن خون در بخشى از بافت های بدن میباشد. خونریزی داخلی اغلب باعث ایجاد هماتوم می شود که از بیماری های خون بشمار میآید.
لوسمی :
بیمارى هاى خونی خطرناک : نوعی سرطان خون که در آن گلبول های سفید به طور غیر طبیعی تکثیر می شوند و در خون به گردش در مى آیند. گلبول‌های سفید غیرطبیعی باعث می‌شوند که ایجاد بیمارى توسط عفونت‌ها راحت‌تر از حالت عادی باشد منبع.
مولتیپل میلوما:
شکلی از سرطان سلول هاى پلاسما که شبیه به لوسمی است. کم خونی، نارسایی کلیه و سطح بالای کلسیم خون در مولتیپل میلوما شایع است.
لنفوم :
نوعی سرطان خون، که در آن گلبول های سفید خون به طور غیر طبیعی در غدد لنفاوی و سایر بافت ها تکثیر می شوند. بزرگ شدن بافت ها و اختلال در عملکرد خون در نهایت می تواند باعث نارسایی اندام شود.
کم خونی:
تعداد گلبول هاى قرمز به شکل غیرطبیعی کم میباشند. خستگی و تنگی نفس از علائم آن است اگرچه کم خونی اغلب علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند.
کم خونی همولیتیک:
کم خونی ناشی از تخریب سریع تعداد زیادی گلبول قرمز (همولیز). اختلال در عملکرد سیستم ایمنی یکی از دلایل آن است.
هموکروماتوز:
اختلالی که باعث افزایش بیش از حد آهن در خون می شود. آهن، در کبد و پانکراس و سایر اندام ها رسوب می کند و باعث مشکلات کبدی و دیابت می شود.
بیماری سلول داسی شکل:
یک بیمارى ژنتیکی که در آن گلبول های قرمز شکل مناسب خود را از دست می دهند (به جای صفحات دیسکى، داسی به نظر می رسند). سلول های خونی تغییر شکل یافته در بافت ها رسوب می کنند و باعث درد و آسیب اندامى می شوند.
باکتریمی:
عفونت باکتریایی خون است. عفونت های خونی از جمله بیماری های خونی خطرناک هستند. و اغلب نیاز به بستری شدن در بیمارستان و تزریق مداوم آنتی بیوتیک به داخل رگ ها دارند.
مالاریا:
عفونت گلبول های قرمز توسط پلاسمودیوم، انگلی که توسط پشه ها منتقل می شود. مالاریا باعث تب و لرز و آسیب بالقوه اندامى می شود.
ترومبوسیتوپنی:
تعداد کم پلاکت‌ها در خون باعث این بیماری میشود. ترومبوسیتوپنی شدید ممکن است منجر به خونریزی شود.
لکوپنی:
تعداد کم غیرطبیعی گلبول های سفید در خون. لکوپنی می تواند منجر به مشکل در مقابله با عفونت شود.
انعقاد درون رگى منتشر (DIC):
فرآیند کنترل نشده خونریزی و لخته شدن همزمان در رگ های خونی بسیار کوچک. DIC معمولاً از عفونت های شدید یا سرطان ناشی می شود.
هموفیلی:
کمبود ارثی (ژنتیکی) برخی پروتئین های لخته کننده خون. خونریزی مکرر یا کنترل نشده می تواند ناشی از هموفیلی باشد.
پلی سیتمی:
تعداد بالای غیر طبیعی گلبول های قرمز در خون میباشد. پلی سیتمی می تواند ناشی از سطوح پایین اکسیژن خون باشد یا ممکن است به عنوان سرطان رخ دهد.
ترومبوز وریدی عمقی (DVT):
لخته شدن خون در ورید که در عمق پوست است، معمولاً در ساق پا رخ میدهد. DVT ها خطرناک هستند زیرا ممکن است از جای خود حرکت کنند و به ریه ها بروند و باعث آمبولی ریه (PE) شوند.
آنفارکتوس میوکارد (MI):
معمولاً حمله قلبی نامیده می شود. انفارکتوس میوکارد زمانی رخ می دهد که یک لخته خون ناگهانی در یکی از شریان های کرونری ایجاد شود که خون آن را به قلب می رساند.
آزمایشات خون:
شمارش کامل خون :
تجزیه و تحلیل غلظت گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها در خون. شمارنده های سلولی خودکار این آزمایش را انجام می دهند.
اسمیر خون:
قطرات خون روی یک لام میکروسکوپ قرار داده میشود تا توسط متخصص در آزمایشگاه بررسی شود. لوسمی، کم خونی، مالاریا و بسیاری از بیماری های خونی خطرناک دیگر را می توان با اسمیر خون شناسایی کرد.
گروه خونی:
آزمایش سازگاری براى دریافت خون. گروه های خونی اصلی (A، B، AB و O) توسط نشانگرهای پروتئینی (آنتی ژن) موجود در سطح گلبول های قرمز تعیین می شوند.
تست کومبس:
آزمایش خونی که به دنبال آنتی بادی هایی است که می توانند به گلبول های قرمز بچسبند و آنها را از بین ببرند. زنان باردار و افراد مبتلا به کم خونی ممکن است تحت آزمایش کومبس قرار گیرند.
کشت خون:
کشت خون به دنبال عفونت موجود در جریان خون است. در صورت وجود باکتری یا موجودات دیگر، ممکن است در خون آزمایش شده تکثیر شوند و امکان شناسایی آنها فراهم شود.
بیوپسی مغز استخوان:
یک سوزن ضخیم در یک استخوان بزرگ (معمولاً در لگن) وارد می شود و مغز استخوان برای آزمایش بیرون کشیده می شود. بیوپسی مغز استخوان می‌تواند بیماری‌های خونی را که آزمایش‌های ساده خون نمی‌توانند تشخیص دهند را پیدا کند.
درمان های بیماری های خون :
شیمی درمانی:
داروهایی هستند که سلول های سرطانی را از بین می برند. لوسمی ها و لنفوم ها معمولا با شیمی درمانی درمان می شوند.
انتقال خون:
گلبول های قرمز اهداکننده خون از پلاسمای آنها جدا شده و در یک کیسه کوچک بسته بندی می شوند. انتقال گلبول های قرمز جایگزین از دست دادن خون می شود.
انتقال پلاکت:
پلاکت های اهدا کننده خون از بقیه خون جدا شده و در یک کیسه پلاستیکی متمرکز می شود. انتقال پلاکت به طور کلی تنها زمانی انجام می شود که تعداد پلاکت ها به سطوح بسیار پایین کاهش یابد.
پلاسمای تازه منجمد:
پلاسمای اهداکننده خون (خون مایع) از سلول‌های خون جدا شده و برای نگهداری منجمد میشود. تزریق پلاسما می تواند لخته شدن خون را بهبود بخشد و از خونریزی ناشی از مشکلات لخته جلوگیری یا آن را متوقف کند.
رسوب سرد یا Cryoprecipitate:
پلاسما که از خون جدا شده و در حجم کمی از مایع منجمد می شوند. تزریق کرایو رسوبیتات می‌تواند جایگزین پروتئین های لخته‌کننده خون در زمانی که سطح آنها پایین است، مانند افراد مبتلا به هموفیلی شود.
ضد انعقاد:
داروهایی برای “رقیق کردن” خون و جلوگیری از لخته شدن در افراد در معرض خطر بالای لخته شدن خون. هپارین، انوکساپارین (Lovenox) و وارفارین (Coumadin) داروهایی هستند که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.
داروهای ضد پلاکت:
آسپرین و کلوپیدوگرل (Plavix) با عملکرد پلاکت ها تداخل ایجاد می کنند و به جلوگیری از لخته شدن خون، از جمله مواردی که باعث حملات قلبی و سکته می شوند، کمک می کنند.
آنتی بیوتیک ها:
داروهایی برای از بین بردن باکتری ها و انگل ها که می توانند عفونت های خونی ناشی از این ارگانیسم ها را درمان کنند.
اریتروپویتین:
هورمونی که توسط کلیه تولید می شود و تولید گلبول های قرمز را تحریک می کند. برای بهبود علائم کم خونی می توان فرم مصنوعى اریتروپویتین را تجویز کرد.
بیماری های خونی کشنده.
Originally posted on ۱۴۰۰-۱۰-۱۰ @ ۹:۰۷ ب٫ظ
