سلامت پوست و مو

خواص ویتامین C برای سلامت پوست

ویتامین c برای پوست صورت -مجله بورگ

نکات برجسته ویتامین C برای پوست : علاوه بر توانایی ویتامین C در ترویج سنتز کلاژن، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ویتامین C تکثیر فیبروبلاست‌های پوستی را افزایش می‌دهد، عملکردی حیاتی برای بهبود مؤثر زخم دارد.

راه های ارتباطی ما در اینستاگرام

۲۸۴۲۵۷۷۵

@Borgsalon

فواید ویتامین C برای پوست

  1. ویتامین C نشان داده است که ترمیم پایه های آسیب دیده اکسیداتیو را افزایش می دهد.
  2. درمان با ویتامین C باعث افزایش 5 hmC در رده های سلولی ملانوم می شود و همچنین باعث تغییر متعاقب رونوشت و کاهش فنوتیپ بدخیم سرطان می شود.
  3. ویتامین ث باعث بهبود معیارهای کشسانی پوست، چین و چروک صورت، زبری و رنگ همراه میشود.
  4. مکمل های آنتی اکسیدانی، از جمله ویتامین C، می تواند به طور کلی برای سلامت پوست مفید هستند.
  5. فعالیت آنتی اکسیدانی در پوست پس از مصرف عصاره پاپایا بهبود میابد. همانطور که با کاهش نشانگرهای پراکسیداسیون لیپیدی و افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز مشهود است.
  6. پوست حاوی دفاع آنتی اکسیدانی درون زا، ویتامین های E و C و آنزیم های آنتی اکسیدانی برای خاموش کردن اکسیدان های اشعه ماورای بنفش و سولاریوم و ترمیم آسیب های ناشی از آن مفید است.
  7. مشخص شده است که ویتامین C آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض UV را محدود می کند.

  8. ویتامین C از پراکسیداسیون لیپیدی در کراتینوسیت های کشت شده به دنبال قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش جلوگیری می کند و همچنین از کراتینوسیت در برابر آپوپتوز محافظت می کند و بقای سلولی را افزایش می دهد.
  9. ترکیب c , e التهاب ناشی از قرار گرفتن در معرض بیش از حد UV را چندبرابر کاهش می دهد.
  10. یک مطالعه نشان می دهد که وقتی وضعیت سلامتی پوست مطلوب است، پس از مصرف موضعی، ویتامین C جذب نمی شود. از این رو، «زیبایی از درون» از طریق تغذیه، ممکن است مؤثرتر از کاربرد موضعی باشد.
  11. ویتامین C ممکن است در شکل گیری لایه شاخی نقش داشته باشد و در نتیجه بر توانایی پوست برای محافظت از خود در برابر از دست دادن آب تاثير میگذارد. برخی از مطالعات نشان داده اند که استفاده موضعی از ویتامین C ممکن است منجر به کاهش زبری شود.
  12. بهبود وضعیت ویتامین C می تواند از طریق بهبود سنتز کلاژن در برابر تشکیل چین و چروک محافظت میکند.
  13. میزان ویتامین C در افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیر سیگاری کاهش یافته است. این سطوح را می توان با ترک سیگار، همراه با بهبودی در زخم و تشکیل کلاژن بهبود بخشید.
  14. از بین تمام اثرات ویتامین C برای سلامت پوست، تأثیر مفید آن در بهبود زخم چشمگیرترین است.
  15. مصرف موضعی و افزایش مصرف مواد مغذی مفید است. مکمل ویتامین C و ویتامین E سرعت بهبود زخم را در کودکان مبتلا به سوختگی‌های گسترده بهبود میبخشد.و سطح ویتامین C پلاسما در افراد سیگاری، سیگاری‌های پرهیز و غیرسیگاری با میزان بهبود زخم ارتباط مثبت دارد.
  16. علائم پیری در پوست انسان را می توان از طریق تامین ویتامین C بهبود بخشید. تعدادی از مطالعات این را تایید می کنند

 

بیتربدانید نحوه استفاده از اسیدهای پوستی در مراقبت از پوست هاى تيره

 

مقدمه

وظیفه اصلی پوست این است که به عنوان یک سد دفاعی در برابر عوامل محیطی عمل کند و ساختار منحصر به فرد آن نشان دهنده این موضوع است. پوست از دو لایه تشکیل شده است: لایه بیرونی اپیدرم كه مملو از سلول است و عملکرد مانع را فراهم می کند. و لایه داخلی پوستی استحکام و قابلیت ارتجاعی را تضمین كرده و از اپیدرم حمایت تغذیه ای می کند.

پوست معمولی حاوی غلظت بالایی از ویتامین C است که از عملکردهای مهم و شناخته شده اى پشتیبانی می کند. مثلا سنتز کلاژن را تحریک كرده و به محافظت آنتی اکسیدانی در برابر آسیب نور ناشی از اشعه ماوراء بنفش کمک می کند. دانش درباره اين موضوع اغلب به عنوان دلیلی برای افزودن ویتامین C به کاربردهای موضعی استفاده می شود. اما اثربخشی چنین درمانی، بر خلاف بهینه سازی مصرف ویتامین C در رژیم غذایی، به خوبی شناخته نشده است. این بررسی نقش بالقوه ویتامین C را در سلامت پوست مورد بحث قرار می‌دهد و تحقیقات in vitro و in vivo تا به امروز را خلاصه می‌کند. ما اثربخشی مصرف خوراكى ویتامین C را با مصرف موضعی مقایسه می‌کنیم و پیشنهاد می‌کنیم که کدام خواص پوستی احتمالاً از بهبود ویتامین C تغذیه‌ای سود می‌برند.

 

مقدمه ای مربوط به ویتامین c برای پوست

پوست یک اندام چند منظوره بوده و بزرگترین اندام بدن است و ظاهر آن به طور کلی نشان دهنده سلامت و کارایی ساختارهای زیرین آن است. پوست عملکردهای زیادی دارد، اما نقش اساسی آن فراهم کردن یک رابط حفاظتی بین محیط خارجی و بافت‌های دیگر، ایجاد محافظت در برابر تهدیدات مکانیکی و شیمیایی، عوامل بیماری‌زا، اشعه ماوراء بنفش و حتی کم آبی است. پوست در تماس مداوم با محیط خارجی، بیشتر از سایر اندام‌های ما در معرض آسيب قرار می‌گیرد. و اولین علائم قابل مشاهده پیری در آن ظاهر می‌شود. پوست از دو لایه اصلی با ساختارهای زیرین کاملاً متفاوت تشکیل شده است – خارجی ترین اپیدرم و درم عمیق ترين.

اپیدرم اکثر عملکردهای مانع پوست را انجام می دهد و عمدتاً از سلول ها، يعنى کراتینوسیت ها تشکیل شده است منبع. کراتینوسیت ها به صورت لایه هایی در سراسر اپیدرم مرتب چيده شده اند. با تقسیم و تکثیر این سلول ها به دور از لایه بازال که نزدیک ترین لایه به درم است، شروع به تمایز می کنند. این فرآیند کراتینه شدن نامیده می شود. فرایند شامل تولید پروتئین های ساختاری تخصصی، ترشح لیپیدها و تشکیل یک پوشش سلولی از پروتئین های متقاطع است. در طول تمایز، تقریباً تمام اندامک‌های زیر سلولی از جمله هسته ناپدید می‌شوند.

سیتوپلاسم نیز حذف می شود، اگرچه شواهدی وجود دارد که برخی از آنزیم ها باقی ميمانند. بنابراین، بالاترین لایه اپیدرم که با محیط بیرون در تعامل است از سلول‌های «مرده» متابولیکی مسطح (کراتینوسیت‌های تمایز یافته نهایی) تشکیل شده است. این سلول‌هاى غنی از لیپید به هم مهر و موم شده‌اند و یک سد غیرقابل نفوذ آب را تشکیل می‌دهند. این لایه به عنوان لایه شاخی شناخته می شود و عملکرد مانع اولیه اپیدرم را انجام می دهد، اگرچه لایه های اپیدرمی تحتانی نیز نقش دارندمنبع.

بیشتربدانید اسید تراپی پوست صورت : کدام اسيد مناسب روتين مراقبت از پوست شماست؟

ویتامین c برای پوست

شکل 1. نمونه پوست سینه انسان، عمق درم (رنگ صورتی) را در مقایسه با لایه نازک اپیدرم (رنگ‌آمیزی بنفش) نشان می‌دهد. نوار مقیاس 200 میکرومتر را نشان می دهد. یک تصویر بزرگ‌نمایی شده در کادر نشان داده می‌شود. بسته‌های کلاژن در درم بسیار واضح هستند، همینطور فیبروبلاست‌های رنگارنگ بنفش پراکنده که این ساختار را ایجاد می‌کنند.

در مقابل، لایه درم استحکام و قابلیت ارتجاعی را فراهم می کند و شامل سیستم های عروقی، لنفاوی و عصبی می شود. این بخش نسبتاً بدون سلول است و اساساً از پروتئین‌های ماتریکس خارج سلولی پیچیده ساخته شده است. به ویژه غنی از فیبرهای کلاژن است که 75٪ از وزن خشک درم را تشکیل می‌دهند. نوع سلول اصلی موجود در درم فیبروبلاست ها هستند که به شدت در سنتز بسیاری از اجزای ماتریکس خارج سلولی نقش دارند منبع. عروق خونی که مواد مغذی را به هر دو لایه پوست می رسانند نیز در درم وجود دارند. بین دو لایه اصلی، اتصال پوستی-اپیدرمی، وجود دارد یک ساختار غشای پایه تخصصی است که اپیدرم را به زير درم ثابت می کند.

 

نقش تغذیه ویتامین ث در سلامت پوست

بر کسی پوشیده نیست که وضعیت تغذیه برای سلامت و ظاهر پوست مهم است. گواه این امر توسط بسیاری از بیماری های کمبود ویتامین که منجر به اختلالات قابل توجهی در پوست می شود ثابت می شود. علائم پوستی کمبود ویتامین B، برای مثال، شامل بثورات قرمز، درماتیت سبورئیک و عفونت های قارچی پوست و ناخن است.

بیماری اسکوربوت كه مربوط به کمبود ویتامین C است با شکنندگی پوست، خونریزی لثه ها و موهای خشك و همچنین اختلال در بهبود زخم مشخص می شود. وضعیت تغذیه برای حفظ عملکرد طبیعی پوست در طول سنتز کلاژن و تمایز کراتینوسیت ها حیاتی است. علاوه بر این، بسیاری از اجزای دفاع آنتی اکسیدانی ما مانند ویتامین‌های C و E و سلنیوم از رژیم غذایی به دست می‌آیند. همچنین برای محافظت در برابر آسیب‌های ناشی از اشعه ماوراء بنفش مهم هستند.

بیشتربدانید چرا شما به یک روتين مراقبت پوستی متفاوت در شب نیاز دارید؟

 

مسائل تغذیه ای خاص برای پوست

اپیدرم یک محیط چالش برانگیز برای تحویل مواد مغذی است، زیرا فاقد عروق خونی است که به طور معمول مواد مغذی را به سلول ها می رساند. تحویل مواد مغذی وابسته به انتشار از درم عروقی است. و این ممکن است به ویژه برای بیرونی ترین لایه های اپیدرم محدود باشد. تحویل بیشتر به دلیل ماهیت شیمیایی این لایه‌های اپیدرمی خارجی که در آن حرکت کمی مایع خارج سلولی بین سلول‌ها وجود دارد، به دلیل ساختار پیچیده پیوند متقابل لیپیدی/پروتئینی که سد پوستی را تشکیل می‌دهد، تشدید می‌شود. همه اینها این احتمال را ایجاد می کند که مواد مغذی غذایی به راحتی نمی توانند به سلول های خارجی ترین لایه های اپیدرم برسند. و این سلول ها از مواد مغذی کمی حمایت می شوند.

بیشتربدانید  چرا باید از سد دفاعی پوست خود محافظت کنیم؟

 

برای تحویل مواد مغذی به پوست ميتوان استفاده از وسایل موضعی را هدف قرار داد. با این حال، وسیله تحویل تأثیرگذار است. زیرا لایه شاخی به عنوان یک مانع آبی موثر عمل می کند و از عبور بسیاری از مواد جلوگیری می کند. اگرچه برخی از مولکول های بدون بار و محلول در چربی می توانند از لایه سطحی عبور کنند. اما بعید است که مواد مغذی تحویلی از طریق کاربرد موضعی به راحتی به لایه های زیرین درم نفوذ کنند. بنابراین، عملکرد لایه پوستی به بهترین وجه توسط مواد مغذی که از طریق جریان خون ارائه می شود پشتیبانی می شود.

 

محتوای ویتامین C برای پوست

پوست معمولی حاوی غلظت بالایی از ویتامین C است که سطوح آن قابل مقایسه با سایر بافت های بدن و بسیار بالاتر از غلظت پلاسما است. این نشان دهنده تجمع فعال از گردش خون است. به نظر می رسد بیشتر ویتامین ث C موجود در پوست در بخش های درون سلولی باشد و غلظت آن در محدوده میلی مولار است. و از رگ های خونی موجود در لایه پوستی به سلول ها منتقل می شود. سطوح ویتامین C پوست اغلب گزارش نشده است و تغییرات قابل توجهی در سطوح منتشر شده وجود دارد.

بیشتربخوانید  ترکیبات محصولات مراقبتی پوست خود را بشناسید

 

چندین گزارش نشان داده اند که سطوح ویتامین C در پوست پیر یا آسیب دیده از نور، کم است (منبع). اینکه آیا این ارتباط منعکس کننده علت یا معلول است ناشناخته است. اما همچنین گزارش شده است که قرار گرفتن بیش از حد در معرض استرس از طریق آلاینده ها یا تابش اشعه ماوراء بنفش، با ویتامین C کاهش یافته در لایه اپیدرم مرتبط است منبع 1, منبع2. در واقع، ویتامین C بیشتری در لایه اپیدرمی نسبت به درم یافت می‌شود و تفاوت‌های 2 تا 5 برابری بین دو لایه به طور مداوم گزارش شده است منبع. سطوح ویتامین C در پوست مشابه سطح سایر آنتی اکسیدان های محلول در آب مانند گلوتاتیون است. کمترین غلظت ویتامین C در سطح خارجی اپیدرم موش بدون مو: مدلی از پوست انسان، با افزایش شدید غلظت در لایه‌های عمیق‌تر لایه شاخی، وجود داشت. که احتمالاً منعکس‌کننده تخلیه در سلول‌های بیرونی به دلیل قرار گرفتن در معرض مزمن با محیط است.

 

فراهم زیستی و جذب ویتامین C برای پوست

 انتقال دهنده های ویتامین C وابسته به سدیم

جذب ویتامین C برای پوست از پلاسما و انتقال به لایه‌های پوست توسط ناقل‌های خاص ویتامین C وابسته به سدیم (SVCTs) انجام می‌شود که در سراسر بدن وجود دارند. و همچنین مسئول انتقال به بافت‌های دیگر هم هستند. جالب است که سلول های اپیدرم هر دو نوع انتقال دهنده ویتامین C، SVCT1 و SVCT2 را بیان می کنند. این در تضاد با اکثر بافت های دیگر است که فقط SVCT2 را بیان می کنند. بیان SVCT1 در بدن تا حد زیادی به سلول های اپیتلیال در روده کوچک و کلیه محدود می شود. و با انتقال فعال بین سلولی ویتامین همراه است. نشان می دهد که بیان ترکیبی هر دو ناقل 1 و 2 جذب موثر و تجمع درون سلولی ویتامین را تضمین می کند. همراه با سطوح بالای ویتامین C اندازه گیری شده در لایه اپیدرمی، بیان دوگانه SVCT ها نشان دهنده وابستگی بالایی به ویتامین C در این بافت است.

هر دو ناقل پروتئین های غشایی آبگریز هستند که سدیم را با هم انتقال می دهند و جذب ویتامین C را به سلول ها هدایت می کنند. جایگزینی سدیم با سایر یون های دارای بار مثبت، انتقال را به طور کامل لغو می کند. SVCT1 و SVCT2 جذب کاملاً متفاوتی دارند که منعکس کننده عملکردهای مختلف فیزیولوژیکی آنهاست. SVCT1 ویتامین C را با میل ترکیبی کم اما با ظرفیت بالا (کیلومتر 65-237 میکرومول در لیتر) انتقال می‌دهد. و واسطه جذب ویتامین C از رژیم غذایی و جذب مجدد در سلول‌های توبول در کلیه می‌شود.

تصور می‌شود که SVCT2 که تقریباً در تمام سلول‌های بدن وجود دارد، یک ناقل با میل ترکیبی بالا و ظرفیت کم است. به این معنی که می‌تواند در غلظت‌های پایین ویتامین C عمل کند. علاوه بر میل ترکیبی، انتقال ویتامین C توسط پروتئین های SVCT بر روی غشای پلاسما تنظیم می شود.

بیشتربدانید لیست بهترین میسلار واتر های برتر در دنیا

 

فراهمی زیستی و جذب ویتامین ث برای پوست

بیشتر بافت‌های بدن به ویتامین C پلاسما پاسخ می‌دهند و غلظت‌های آن بر این اساس با سطوح پایین‌تر بافت ها متفاوت است. كنتيك جذب بین بافت‌ها متفاوت است، به طوری که سطوح ویتامین C در برخی از اندام‌ها (مثلاً مغز) در وضعیت پایین‌تر ویتامین C پلاسما می‌رسد. در حالی که سایر سطوح بافتی (مانند ماهیچه‌های اسکلتی) همچنان در ارتباط نزدیک با افزایش عرضه پلاسما افزایش می‌یابند.

اطلاعات بسیار کمی در مورد تجمع ویتامین C در پوست وجود دارد و هیچ مطالعه ای وجود ندارد که رابطه بین محتوای ویتامین C پوست و دریافت مواد مغذی یا تامین پلاسما را بررسی کرده باشد. دو مطالعه انسانی افزایش محتوای ویتامین C پوست را به دنبال مصرف مکمل با ویتامین C نشان داده‌اند (این و این). اما هیچ‌کدام معیارهای کافی از سطح ویتامین C پلاسما را در شرکت‌کنندگان قبل یا بعد از مصرف مکمل نداشتند. در یک مطالعه دیگر، محتوای ویتامین C در کراتینوسیت‌های باکال اندازه‌گیری شد (منبع.)، زیرا این سلول‌ها مدل خوبی برای کراتینوسیت‌های پوست پیشنهاد می‌شوند.

غلظت ویتامین C کراتینوسیت، با مصرف مکمل 3 گرم در روز از ویتامین C به مدت شش هفته در شرکت کنندگان دو برابر شد. دوزی که به طور قابل توجهی بالاتر از مقدار توصیه شده روزانه است و به اشباع پلاسما و احتمالاً اشباع بافت نیز می رسد.

بنابراین به نظر می رسد که مانند بسیاری از بافت های دیگر، سطح ویتامین C پوست به افزایش عرضه پلاسما پاسخ دهد. مقاله ای توسط Nusgens و همکارانش نشان می دهد که سطح پوست پس از رسیدن به اشباع پلاسما بیشتر افزایش نمی یابد. بنابراین انتظار می‌رود که مکمل‌های غذایی تنها در افزایش ویتامین C برای پوست در افرادی که قبل از مداخله سطح پلاسمای کمتر از حد اشباع دارند، مؤثر باشد.

بیشتربدانید آیا اسید پوست صورت برای پوست شما مضر است؟

 

مصرف موضعی ویتامین C برای پوست

هنگامی که سطوح پلاسما پایین است، مقداری ویتامین C را می توان با استفاده موضعی به لایه اپیدرمی رساند. اگرچه اثربخشی این امر به فرمولاسیون کرم یا سرم مورد استفاده روی پوست بستگی دارد. ویتامین C، به عنوان یک مولکول محلول در آب و بار دار، توسط سد فیزیکی سلول های اپیدرمی تمایز یافته نهایی دفع می شود. تنها زمانی که سطح pH کمتر از 4 باشد و ویتامین C به صورت اسید اسکوربیک وجود داشته باشد مقداری نفوذ رخ می دهد. اما اینکه آیا این منجر به افزایش سطوح در لایه شاخی پوستی به خطر افتاده، ميشود يا نه ناشناخته است.

تلاش زیادی برای توسعه مشتقات اسید اسکوربیک به منظور کاربرد موضعی انجام شده است. چنین مشتقاتی باید از تثبیت مولکول از اکسیداسیون اطمینان حاصل کنند و همچنین بر چالش مهم نفوذ پوست غلبه کنند. علاوه بر این، آنها باید در داخل بدن به اسید اسکوربیک تبدیل شوند تا مؤثر واقع شوند. اینکه آیا یک راه حل واحد برای همه این چالش ها وجود دارد یا نه مشخص نشده است.

افزودن یک گروه فسفات، پایداری بیشتری ایجاد می کند و این مشتقات ممکن است در داخل بدن به اسید اسکوربیک تبدیل شوند. البته با سرعت آهسته، اما از طریق پوست جذب ضعیفی دارند. گلوکوزید اسکوربیل نیز پایداری بالاتری از خود نشان می‌دهد و می‌تواند نفوذ کند، اما میزان تبدیل درونى آن مشخص نیست. مشتقات حاوی بخش های محلول در چربی مانند پالمیتات برای کمک به انتقال طراحی شده اند. و اگرچه افزایش جذب در حیوانات نشان داده شده است، اما آنها لزوماً پایداری بهبود یافته ای را نشان نمی دهند. و تردیدهایی وجود دارد که آیا این مشتقات به طور موثر در داخل بدن تبدیل می شوند یا خیر.

مطالعات اخیر نشان می دهد که کپسوله شدن به شکل لیپوسفر ممکن است به انتقال به لایه های زیرین اپیدرم کمک کند و می تواند منجر به افزایش جذب شود (منبع). با این حال، مهم‌ترین مسئله برای اثربخشی استفاده موضعی احتمالاً وضعیت پلاسمایی فرد است: اگر سطوح پلاسما اشباع شود، به نظر می‌رسد که استفاده موضعی محتوای ویتامین C پوست را افزایش نمی‌دهد.

بیشتبربدانید  ۵ خاصیت عصاره چای سبز برای پوست :

 

کمبود ویتامین C

یکی از قانع‌کننده‌ترین استدلال‌ها برای نقش حیاتی ویتامین C در سلامت پوست، ارتباط بین کمبود ویتامین C و از بین رفتن تعدادی از عملکردهای مهم پوست است. به ویژه، بهبود ضعیف زخم (مرتبط با تشکیل کلاژن)، ضخیم شدن لایه شاخی و خونریزی زیر جلدی (به دلیل شکنندگی و از دست دادن مورفولوژی بافت همبند.) در افراد دارای کمبود ویتامین C بسیارسریع شروع می شود.

 

عملکردهای بالقوه ویتامین C برای پوست

غلظت بالای ویتامین C در پوست نشان می دهد که دارای تعدادی عملکرد بیولوژیکی مهم است که به سلامت پوست مربوط می شود. بر اساس آنچه در مورد عملکرد ویتامین C می دانیم، توجه به تشکیل کلاژن و محافظت آنتی اکسیدانی متمرکز شده است. با این حال، شواهدی برای فعالیت های دیگر در حال ظهور است.

 

تقویت کلاژن سازی

ویتامین C به عنوان یک فاکتور کمکی برای پرولین و لیزین هیدروکسیلازها عمل می کند که ساختار سوم مولکول کلاژن را تثبیت می کند. و همچنین بیان ژن کلاژن را تقویت می کند. در پوست، کلاژن سازی بیشتر توسط فیبروبلاست ها در درم انجام می شود و در نتیجه غشای پایه و ماتریکس کلاژن پوستی تولید می شود. وابستگی آنزیم های کلاژن هیدروکسیلاز به ویتامین C در تعدادی از مطالعات با سلول های فیبروبلاست در شرایط آزمایشگاهی نشان داده شده است.

اندازه گیری فعالیت هیدروکسیلازها در داخل بدن بسیار دشوار است، زیرا مقدار کلاژن سنتز شده ممکن است کمی متفاوت باشد. در عوض، مطالعات حیوانی با موش با کمبود ویتامین C برای پوست نشان می دهد که پایداری کلاژن سنتز شده با در دسترس بودن ویتامین C متفاوت است. این نتیجه منعکس کننده عملکرد تثبیت کننده پیوندهای متقابل کلاژن تشکیل شده توسط هیدروکسیلازها است. ویتامین C علاوه بر تثبیت مولکول کلاژن توسط هیدروکسیلاسیون، تولید mRNA کلاژن توسط فیبروبلاست ها را نیز تحریک می کند.

بیشتربدانید     نحوه استفاده از شی باتر براى پوست

 

 توانایی حذف رادیکال های آزاد و دفع اکسیدان های سمی

ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است. می تواند اکسیدان هایی که در آلاینده های محیطی و پس از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش یافت می شود را خنثی و حذف کند. به نظر میرسد این فعالیت در اپیدرم، جایی که ویتامین C در پوست متمرکز است، اهمیت ویژه ای دارد. با این حال، ویتامین C تنها یک بازیکن در مهار آنتی اکسیدانی است که شامل دفاع آنزیمی (کاتالاز، گلوتاتیون پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز.) و همچنین سایر دفاع های غیر آنزیمی (ویتامین E، گلوتاتیون، اسید اوریک و سایر آنتی اکسیدان های احتمالی مانند کاروتنوئیدها) می شود.

اکثر مطالعات انجام شده برای تعیین ظرفیت آنتی اکسیدان ها برای جلوگیری از آسیب اکسیداتیو به پوست از ترکیبی از این ترکیبات استفاده کرده اند. ویتامین C به ویژه در کاهش آسیب اکسیداتیو به پوست زمانی که همراه با ویتامین E استفاده می شود موثر است. این با عملکرد شناخته شده آن به عنوان یک بازسازی کننده ویتامین E اکسید شده مطابقت دارد. در نتیجه به طور موثر این جاذب رادیکال محلول در چربی مهم را بازیافت می کند و آسیب اکسیداتیو به ساختارهای غشای سلولی را محدود می کند.

 

مهار ملانوژنز ویتامین ث

ملانوژنز چیست ؟ تولید ملانین یعنی ملانوژنز . نشان داده شده است که مشتقات ویتامین C برای پوست، از جمله مشتق آسکوربیل فسفات منیزیم، سنتز ملانین را هم در ملانوسیت های کشت شده و هم در داخل بدن کاهش می دهند. این فعالیت به دلیل توانایی آن در تداخل با عملکرد تیروزیناز، آنزیم محدود کننده سرعت در ملانوژنز، پیشنهاد شده است. تصور می شود که مهار تولید ملانین توسط ویتامین C به دلیل توانایی این ویتامین در کاهش ارتو-کینون های تولید شده توسط تیروزیناز باشد. اگرچه مکانیسم های دیگری نیز امکان پذیر است. عواملی که ملانوژنز را کاهش می دهند برای درمان هایپرپیگمنتيشن پوست در شرایطی مانند ملاسما یا لکه های پیری استفاده می شوند.

بیشتربدانید   چگونه پوست صورت خود را بشوییم تا پوستی شفاف تر داشته باشيم

 

تعامل با مسیرهای سیگنال دهی سلولی

مطالعات آزمایشگاهی به وضوح نشان می دهد که ویتامین C می تواند در تمایز کراتینوسیت ها نقش داشته باشد. به عنوان مثال، ویتامین C تمایز سلول‌های کراتینوسیت اپیدرمی موش را در یک مدل کشت ارگانوتیپی، با بهبود قابل‌توجه سازمان فراساختاری لایه شاخی، همراه با افزایش عملکرد مانع افزایش داد. ویتامین C همچنین تعداد گرانول‌های کراتوهیالین و سطوح  تمایز دیررس فیلاگرین را افزایش داد که به نظر می‌رسد به دلیل تغییر بیان ژن باشد. ویتامین C همچنين سنتز و سازمان‌دهی لیپیدهای سد را تقویت می‌کند و تشکیل پوشش کورنیفیه را در طول تمایز افزایش می‌دهد.

علاوه بر توانایی ویتامین C در ترویج سنتز کلاژن، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ویتامین C تکثیر فیبروبلاست‌های پوستی را افزایش می‌دهد، عملکردی حیاتی برای بهبود مؤثر زخم دارد. اين فعالیت هنوز شناخته نشده است. نشان داده شده است که ویتامین C هم باعث تحریک و هم سنتز الاستین در فیبروبلاست های کشت شده میشوند. سنتز گلیکوزآمینوگلیکان به عنوان بخشی از تشکیل ماتریکس خارج سلولی نیز با درمان ویتامین C افزایش می یابد. و همچنین ممکن است بر بیان ژن آنزیم های آنتی اکسیدانی، از جمله آنهایی که در ترمیم DNA نقش دارند، تأثیر بگذارد. به این ترتیب، ویتامین C نشان داده است که ترمیم پایه های آسیب دیده اکسیداتیو را افزایش می دهد.

بیشتربدانید   چگونه از شر جوش های سر سیاه بینی صورت خلاص شویم؟

 

تعدیل مسیرهای اپی ژنتیک

علاوه بر فعالیت‌های تنظیم‌کننده ژن ذکر شده در بالا، ویتامین C برای پوست در تنظیم اپی ژنتیکی بیان ژن با عملکرد تحت عنوان یک عامل کمکی برای آنزیم‌های(TET) که حذف سیتوزین متیله را کاتالیز می‌کند، نقش دارد. علاوه بر اینکه یک واسطه دی متیلاسیون DNA است، به نظر می رسد که 5 hmC به تنهایی یک علامت اپی ژنتیکی با فعالیت تنظیمی رونویسی است. تصور می‌شود که تغییرات اپی ژنتیکی نابجا در پیشرفت سرطان نقش دارند، و داده‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهد از دست دادن 5 hmC در طول توسعه اولیه و پیشرفت ملانوم رخ می‌دهد. جالب توجه است که نشان داده شده است که درمان با ویتامین C باعث افزایش 5 hmC در رده های سلولی ملانوم می شود و همچنین باعث تغییر متعاقب رونوشت و کاهش فنوتیپ بدخیم می شود. از آنجایی که TET ها برای حفظ فعالیت آنزیم نیاز خاصی به ویتامین C دارند. این مکانیسم بیشتری را فراهم می کند که توسط آن ویتامین ممکن است بر بیان ژن و عملکرد سلول تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، لین و همکارانش نشان دادند که ویتامین C از طریق یک مکانیسم وابسته به TET، که شامل افزایش بیان ژن p21 و p16 است، در برابر آپوپتوز ناشی از UV از یک رده سلولی اپیدرمی محافظت می کند.

بیشتربدانید   آیا مصرف رتینول برای پوست های حساس مناسب است؟

 

چالش های حفظ سلامت پوست و محافظت بالقوه توسط ویتامین C

در طول یک زندگی عادی، پوست در معرض تعدادی از چالش‌ها قرار می‌گیرد که می‌تواند بر ساختار، عملکرد و ظاهر تأثیر بگذارد. از جمله: به دلیل پیری طبیعی، که به از دست دادن خاصیت ارتجاعی و ایجاد چین و چروک کمک می کند.

قرار گرفتن در معرض عناصر، منجر به تغییر رنگ، خشکی و تسریع چین و چروک می شود.

عوامل های شیمیایی شامل قرار گرفتن در معرض محصولات زیبایی و پاک کننده اکسید کننده (رنگ مو، صابون، مواد شوینده، سفید کننده).

بیشتربدانید ۱۰ مورد از بهترين پاك كننده صورت برای پوست مختلط

آسیب مستقیم، مانند جراحت و سوختگی.

ویتامین C ممکن است محافظت قابل توجهی در برابر این تغییرات ایجاد کند و بازسازی پوست سالم پس از آسیب هدف بسیاری از ما است. بخش‌های زیر شواهد موجود در مورد نقش ویتامین C در حفظ سلامت پوست و جلوگیری از آسیب را بررسی می‌کنند.

 

مانع از پیری پوست

مانند بقیه اجزای بدن انسان، پوست در معرض تغییرات ناشی از فرآیند پیری طبیعی است. همه لایه‌های پوست تغییرات مربوط به سن را در ساختار نشان می‌دهند. و همانطور که در سایر سیستم‌های بدن اتفاق می‌افتد، این ممکن است منجر به افزایش حساسیت به انواع اختلالات و بیماری‌ها، مانند ایجاد درماتوز و سرطان پوست شود. علاوه بر این، تغییرات در ظاهر پوست اغلب اولین علائم قابل مشاهده پیری است و این می تواند پیامدهایی بر سلامت عاطفی و ذهنی ما داشته باشد.

پیری پوست را می‌توان به‌عنوان دو فرآیند مجزا در نظر گرفت: پیری طبیعی یا «ذاتی» که صرفاً با گذشت زمان ایجاد می‌شود و پیری محیطی. عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی میزان پیری محیط را افزایش می دهد. و می تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد و ظاهر پوست داشته باشد. قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش مزمن از نور خورشید نیز یک عامل محیطی اصلی است که به پوست ما آسیب می رساند. تغییرات ناشی از پیری محیطی معمولاً بر تغییراتی که به طور طبیعی اتفاق می‌افتد قرار می‌گیرند، و اغلب تمایز بین این دو را دشوار می‌سازد.

بیشتربدانید   درمان تحریک پوستی ناشی از محصولات آرایشی پوست

 

پیری ذاتی یک فرآیند آهسته است و در غیاب پیری محیطی، تغییرات معمولاً تا سنین بالا مشخص نمی‌شوند. زمانی که پوست صاف با چین‌وچروک‌های ظریف، رنگ پوست رنگ پریده، کاهش خاصیت ارتجاعی و گاهی اوقات خطوط مشهود است. کاهش ضخامت لایه پوستی همراه با فیبروبلاست ها و ماست سل های کمتر، تولید کلاژن کمتر و کاهش عروق وجود دارد. به طور خاص، در طول پیری ذاتی، تخریب تدریجی اجزای ماتریکس خارج سلولی، به ویژه الاستین و کلاژن وجود دارد.

از دست دادن الاستین منجر به کاهش خاصیت ارتجاعی می شود که در پیری پوست مشاهده می شود. ویتامین C برای پوست میتوواند در این مورد کمک کننده باشد.

خشکی پوست در افراد مسن بسیار شایع است که عمدتاً به دلیل از دست دادن گلیکوزآمینوگلیکان ها و کاهش توانایی حفظ سطح رطوبت پوست است. محل اتصال پوستی-اپیدرمی همچنین ممکن است صاف شود و منجر به افزایش شکنندگی پوست شود. و به طور بالقوه باعث کاهش انتقال مواد مغذی بین دو لایه است. به طور کلی، درم نسبت به اپیدرم از تغییرات مرتبط با افزایش سن رنج می برد. با این حال، در اپیدرم پیر عملکرد مانع کاهش یافته و همچنین کاهش ترمیم به دنبال عوامل محيطى را نشان می دهد. ظرفیت آنتی اکسیدانی، عملکرد ایمنی و تولید ملانین نیز ممکن است در پوست سالخورده مختل شود.

پیری ذاتی تا حد زیادی اجتناب ناپذیر است و ممکن است تا حد زیادی به زمینه ژنتیکی ما و سایر عوامل وابسته باشد. برخی از کاهش این اثرات ممکن است با موارد زیر حاصل شود:

محدود کردن قرار گرفتن در معرض عوامل خطرزای محیطی مانند سیگار کشیدن، تغذیه نامناسب و قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید که باعث پیری زودرس پوست می شود.

استفاده از درمان هایی برای معکوس کردن آسیب های پوستی، از جمله درمان های موضعی یا سیستمیک که به بازسازی سیستم فیبر الاستیک و کلاژن کمک می کند.

بیشتربدانید    چگونه منافذ بزرگ روی پوست و جوش های سر سیاه را از بين ببريم؟

 

نقش ویتامین C در پیشگیری از پیری پوست

قانع‌کننده‌ترین استدلال برای نقش ویتامین C در محافظت از عملکرد پوست از مشاهداتی ناشی می‌شود که کمبود آن باعث ایجاد مشکلات آشکار پوستی می‌شود. – علائم اولیه اسکوربوت، برای مثال، شامل شکنندگی پوست، موهای خشك و بهبود ضعیف زخم است.

از آنجا که کمبود ویتامین C منجر به اختلال در عملکرد می شود، فرض بر این است که افزایش مصرف مفید خواهد بود. با این حال، هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که سطوح یا میزان ویتامین C و تغییرات مربوط به افزایش سن را اندازه‌گیری کرده باشد. ویتامین C تقریباً هرگز در پوست اندازه‌گیری نمی‌شود. و این اطلاعات قبل از اینکه بتوانیم درک خود را از سطح دریافتی که ممکن است برای سلامت پوست و محافظت در برابر تغییرات مرتبط با پیری مفید باشد، بهبود ببخشیم، مورد نیاز است.

بیشتربدانید    آیا ماسک صورت موز می تواند به سلامت پوست شما کمک کند؟

 

 مطالعات تغذیه ای ارتباط ویتامین C با سلامت پوست

اگرچه هیچ اطلاعات ویژه ای در مورد ویتامین C برای پوست و پیری در پوست وجود ندارد، اما مطالعات بسیاری تلاش کرده اند نقش تغذیه را به طور کلی تر تعیین کنند. بررسی سیستماتیک اخیر مطالعات مربوط به تغذیه و ظاهر، 27 مطالعه را شناسایی کرد که یا مطالعات مداخله ای در رژیم غذایی بودند یا دریافت های غذایی را گزارش کردند. تجزیه و تحلیل نشان داد که در معتبرترین مطالعات، مداخله با یک مکمل غذایی (15 مطالعه) یا غذاهای عمومی (یک مطالعه) با بهبود معیارهای کشسانی پوست، چین و چروک صورت، زبری و رنگ همراه بود. بسیاری از مداخلات مغذی که فوایدی را نشان دادند شامل مصرف بالای میوه و سبزیجات بود که سطوح قابل توجهی از ویتامین C را به رژیم غذایی کمک می کند.

یک مطالعه مداخله‌ای تغذیه‌ای، اثرات مکمل‌های غذایی با عصاره تخمیری پاپایا، که تصور می‌شود دارای فعالیت آنتی‌اکسیدانی است، و یک کوکتل آنتی‌اکسیدانی حاوی 10 میلی‌گرم ترانس رسوراترول، 60 میکروگرم سلنیوم، 10 میلی‌گرم ویتامین E و 50 میلی‌گرم را ارزیابی کرده است. ویتامین C در جمعیتی از افراد سالم بین 40 تا 65 سال که همگی با علائم قابل مشاهده پیری پوست همراه هستند. پس از یک دوره مکمل 90 روزه، سطح پوست، لکه های قهوه ای، یکنواختی، رطوبت، خاصیت ارتجاعی (صورت).، نشانگرهای پراکسیداسیون لیپیدی، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز، غلظت اکسید نیتریک (NO) و سطح بیان ژن های کلیدی اندازه گیری شد.

بیشتربدانید    خواص شگفت‌آور روغن آرگان برای مو و پوست

 

قابل ذکر است، این مداخله منجر به بهبود قابل توجهی در پارامترهای فیزیکی پوست، با یک پاسخ به طور کلی افزایش یافته از عصاره پاپایای تخمیر شده در مقایسه با کوکتل آنتی اکسیدانی شد. بیان ژن، اندازه گیری شده با استخراج RNA و RT-PCR، نشان داد که عصاره پاپایا بیان آکواپورین-3 را افزایش داده و بیان سیکلوفیلین A و CD147 را کاهش می دهد. آکواپورین 3 انتقال آب را در دو لایه لیپیدی در کراتینوسیت ها و فیبروبلاست ها تنظیم می کند و بنابراین سلامت پوست را بهبود می بخشد. سیکلوفیلین A و گلیکوپروتئین CD147 بر مکانیسم های ترمیم DNA پوست تأثیر منفی می گذارند و بر پاسخ التهابی تأثیر می گذارند،

بنابراین بر سلامت پوست تأثیر منفی می گذارند. این یک مطالعه جالب است و نشان می دهد که مکمل های آنتی اکسیدانی، از جمله ویتامین C، می تواند به طور کلی برای سلامت پوست مفید باشد. کوکتل آنتی اکسیدانی بر بیان ژن تأثیر نمی گذارد، و این ممکن است منعکس کننده غلظت کم هر جزء در مکمل باشد، که بعید است بر سطح آن در یک جمعیت سالم تأثیر بگذارد. اگرچه هیچ معیار مستقیمی برای تعیین اینکه آیا وضعیت آنتی اکسیدانی در شرکت کنندگان واقعاً بهبود یافته است وجود نداشت. اما فعالیت آنتی اکسیدانی در پوست پس از مصرف عصاره پاپایا بهبود یافت، همانطور که با کاهش نشانگرهای پراکسیداسیون لیپیدی و افزایش فعالیت سوپراکسید دیسموتاز مشهود است.

 

تاثیر ویتامین C برای پوست و اشعه ماوراء بنفش و پیری نور

شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد مهم ترین چالش محیطی برای پوست قرار گرفتن مزمن در معرض اشعه ماوراء بنفش خورشید یا سولار است. اشعه ماوراء بنفش از طریق تولید گونه های فعال اکسیژن به پوست آسیب می رساند، که می تواند به اجزای ماتریکس خارج سلولی آسیب برساند. و بر ساختار و عملکرد سلول ها تأثیر بگذارد. در حالی که پوست حاوی دفاع آنتی اکسیدانی درون زا، ویتامین های E و C و آنزیم های آنتی اکسیدانی برای خاموش کردن این اکسیدان ها و ترمیم آسیب های ناشی از آن است. این آنتی اکسیدان ها با قرار گرفتن در معرض مکرر مصرف می شوند و در نتیجه می توان دفاع پوست را تحت تاثیر قرار خواهند داد.

بیشتربدانید    پیکنوژنول چیست ؟ خواص، فواید و عوارض آن

 

قرار گرفتن حاد پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش می تواند باعث آفتاب سوختگی شود و در نتیجه یک پاسخ التهابی بزرگ باعث قرمزی، تورم و گرما شود. علاوه بر این، تغییر رنگدانه، سرکوب سیستم ایمنی و آسیب به ماتریکس خارج سلولی پوستی ممکن است رخ دهد. در مقایسه، قرار گرفتن طولانی مدت مزمن در معرض اشعه ماوراء بنفش باعث پیری زودرس پوست، با اختلال چشمگیر و قابل توجه در ساختار پوست، و منجر به ایجاد سرطان پوست می شود که به آن پیری نوری می گویند. بارزترین ویژگی ها عبارتند از چین و چروک، هایپرپیگمنتيشن و تغییرات قابل توجه در خاصیت ارتجاعی پوست که باعث افتادگی پوست می شود. و همچنین پوست با افزایش سن پژمرده و زبرتر می شود.

هر دو لایه اپیدرمی و درم پوست مستعد قرار گرفتن در معرض مزمن UV هستند. با این حال، عمیق ترین تغییرات در ماتریکس خارج سلولی درم رخ می دهد. تغییرات شامل از دست دادن قابل توجه فیبرهای کلاژن در درم، اما همچنین از دست دادن خاص فیبرهای مهارکننده کلاژن در محل اتصال پوست-اپیدرم است. محتوای گلیکوزآمینوگلیکان پوستی به نظر می رسد افزایش می یابد. الیاف الاستیک در سرتاسر درم نیز مستعد تشعشعات فرابنفش هستند، با تجمع پروتئین های فیبر الاستیک نامرتب در پوستی که به شدت پیر شده است، مشهود است. در واقع، این تجمع، که “الاستوز خورشیدی” نامیده می شود، به عنوان یک مشخصه تعیین کننده پوست به شدت آسيب ديده در نظر گرفته می شود. ویتامین C برای پوست نیز در این مورد کمک کنندست.

بیشتربدانید    وزن سالم بدن در چه محدوده ای است؟

 

همچنین شواهدی مبنی بر آتروفی اپیدرمی یا “هدر رفتن” در طول پیری نوری و کاهش عملکرد سد وجود دارد. علاوه بر این، اپیدرم می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض مزمن UV رنگدانه شود. این ضایعات به عنوان لکه های پیری یا لکه های کبدی شناخته می شوند.

جلوگیری از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش بهترین وسیله برای محافظت از پوست در برابر اثرات مضر پیری نوری است. با این حال، اجتناب از آن همیشه امکان پذیر نیست، بنابراین معمولاً از کرم ضد آفتاب برای مسدود کردن یا کاهش میزان اشعه ماوراء بنفش به پوست استفاده می شود. با این حال، کرم‌های ضد آفتاب پوست را در معرض مواد شیمیایی قرار می‌دهند که ممکن است باعث مشکلات دیگری مانند اختلال در عملکرد سد پوستی یا القای التهاب شوند.

بیشتربدانید    طرز استفاده از هایلایتر صورت

 

محافظت به واسطه ویتامین C در برابر پیری پوست و آسیب اشعه ماوراء بنفش

تغییرات پوستی ناشی از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش با روند نسبتاً کندتر پیری “طبیعی” مشترک است. مشخص شده است که ویتامین C آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض UV را محدود می کند. این نوع آسیب مستقیماً توسط یک فرآیند تولید رادیکال ایجاد می شود و محافظت در درجه اول به فعالیت آنتی اکسیدانی آن مربوط می شود. این با سلول‌ها در شرایط in vitro و in vivo با استفاده از مصرف موضعی و رژیمی ویتامین C نشان داده شده است. به نظر می رسد که نور UV محتوای ویتامین C را در اپیدرم کاهش می دهد. ویتامین C از پراکسیداسیون لیپیدی در کراتینوسیت های کشت شده به دنبال قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش جلوگیری می کند و همچنین از کراتینوسیت در برابر آپوپتوز محافظت می کند و بقای سلولی را افزایش می دهد.

آفتاب سوختگی به عنوان حداقل دوز اریتمال (MED) در پاسخ به قرار گرفتن در معرض UV حاد اندازه گیری می شود. تعدادی از مطالعات نشان داده اند که مصرف مکمل ویتامین C باعث افزایش مقاومت پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش می شود. با این حال، ویتامین C به صورت مجزا فقط به میزان اندکی موثر است و بیشتر مطالعاتی که فایده آن را نشان می‌دهند از مداخله چند جزئی استفاده می‌کنند. به طور خاص، یک هم افزایی بین ویتامین C و ویتامین E وجود دارد که این ترکیب بسیار مؤثر است. این نتایج نشان دهنده نیاز به حذف کامل اکسیدان و بازیافت به منظور محافظت موثر در برابر تابش اشعه ماوراء بنفش است. این ترکیب همچنین التهاب ناشی از قرار گرفتن در معرض بیش از حد UV را کاهش می دهد.

استفاده موضعی از ویتامین C، در ترکیب با ویتامین E و سایر ترکیبات، همچنین نشان داده شده است که آسیب ناشی از تابش اشعه ماوراء بنفش را کاهش می دهد. با این حال، اثربخشی ویتامین C موضعی و سایر مواد مغذی ممکن است به وضعیت از قبل موجود پوست بستگی داشته باشد. یک مطالعه نشان می دهد که وقتی وضعیت سلامتی در حال حاضر مطلوب است، پس از مصرف موضعی، ویتامین C جذب نمی شود. از این رو، «زیبایی از درون» از طریق تغذیه، ممکن است مؤثرتر از کاربرد موضعی باشد.

پیشگیری به واسطه ویتامین C از آسیب اشعه ناشی از قرار گرفتن در معرض UV حاد نسبتاً به راحتی نشان داده شده است، و این مطالعات در بالا برجسته شده است. با این حال، معکوس شدن پیری نوری به دلیل آسیب خورشید بسیار مشکل سازتر است.

بیشتربدانید    سی سی کرم چیست ؟

 

 ویتامین C و پوست خشک

خشکی پوست یک بیماری شایع است که معمولاً اکثر افراد در برخی از مراحل زندگی خود با آن مواجه می شوند. این می تواند در پاسخ به یک روتین خاص مراقبت از پوست، بیماری، داروها یا به دلیل تغییرات محیطی در دما، جریان هوا و رطوبت رخ دهد. شیوع خشکی پوست نیز با افزایش سن افزایش می یابد. در ابتدا اعتقاد بر این بود که این به دلیل کاهش محتوای آب یا تولید سبوم در پوست با افزایش سن است. با این حال، در حال حاضر احتمال می رود که به دلیل تغییرات در فرآیند کراتینه و محتوای چربی لایه شاخی باشد.

پاتوژنز پوست خشک در حال واضح تر شدن است و سه نقص مرتبط با آن شناسایی شده است. کمبود در لیپیدهای سد پوست، سرامیدها، شناسایی شده است. این لیپیدها لیپیدهای بین سلولی اصلی در لایه شاخی هستند که 40 تا 50 درصد کل لیپیدها را تشکیل می دهند.

کاهش در موادی که به عنوان عامل مرطوب کننده طبیعی (NMF) شناخته می شود نیز تصور می شود که در خشکی پوست نقش دارد. این مواد در لایه شاخی یافت می‌شوند، جایی که آب را به هم متصل می‌کنند. و به کورنئوسیت اجازه می‌دهند علی‌رغم اثرات خشک کردن محیط، هیدراته باقی بماند.

درمان خشکی پوست شامل حفظ سد لیپیدی و اجزای عامل مرطوب کننده طبیعی لایه شاخی است. به طور کلی از طریق استفاده موضعی است، اگرچه حمایت تغذیه ای درم نیز ممکن است مفید باشد.

بیشتربدانید    همه چيز در مورد پاکسازی دو مرحله اى

 

پتانسیل ویتامین C برای جلوگیری از خشکی پوست

مطالعات کشت سلولی نشان داده است که افزودن ویتامین C باعث افزایش تولید لیپیدها و القای تمایز کراتینوسیت ها می شود و از این مشاهدات پیشنهاد شده است که ویتامین C ممکن است در شکل گیری لایه شاخی نقش داشته باشد و در نتیجه بر توانایی پوست برای محافظت از خود در برابر از دست دادن آب تاثير بگذارد. برخی از مطالعات نشان داده اند که استفاده موضعی از ویتامین C ممکن است منجر به کاهش زبری شود، اگرچه این ممکن است بیشتر به فرمول کرم بستگی داشته باشد تا محتوای ویتامین. از آنجایی که بیشتر مطالعات در این زمینه شامل کاربرد موضعی است، اثرات پیچیده و متغیر (pH و ترکیبات اضافی) فرمولاسیون های موضعی، رسیدن به هر گونه نتیجه گیری قطعی در مورد تأثیر ویتامین C بر خشکی پوست را دشوار می کند.

 

چین و چروک و ویتامین C برای پوست

چین و چروک ها در طول پیری ایجاد می شوند. و این روند به طور قابل توجهی توسط عوامل خارجی مانند قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش یا سیگار کشیدن تسریع می شود. تصور می‌شود که شکل‌گیری چین و چروک‌ها به دلیل تغییرات در لایه زیرین پوستی باشد. اما اطلاعات کمی در مورد مکانیسم‌های مولکولی خاص مسئول وجود دارد. تصور می‌شود که از دست دادن کلاژن، زوال کلاژن و رشته‌های الاستیک و تغییرات در محل اتصال پوستی-اپیدرمی ممکن است در این امر نقش داشته باشد. یک فرضیه این است که نور ماوراء بنفش تولید سیتوکین را تحریک می کند، که باعث بیان الاستاز فیبروبلاست می شود که باعث تخریب الیاف الاستیک، از دست دادن خاصیت ارتجاعی و در نتیجه تشکیل چین و چروک می شود.

بیشتربدانید    فواید هیالورونیک اسید چیست ؟

 

تاثیر ویتامین C بر ایجاد چین و چروک پوست و برگشت آن

ظاهر چین و چروک یا خطوط ریز در پوست، تأثیر عمده ای بر ظاهر دارد. بنابراین اغلب تمرکز مطالعات مداخله ای است. اکثراً از کاربردهای موضعی استفاده کرده‌اند، که عموماً حاوی مخلوطی از ویتامین C و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها یا ترکیبات طبیعی هستند، با کارایی متفاوت. اخیراً، فناوری‌های تصویربرداری بهبود یافته مانند اولتراسوند برای تعیین ضخامت لایه‌های مختلف پوست مورد استفاده قرار گرفته‌اند. اثربخشی کرم های موضعی ویتامین C بر روی پوست چروکیده ممکن است به وضعیت ویتامین C فرد درگیر بستگی داشته باشد.

علامتی که نشان می دهد بهبود وضعیت ویتامین C می تواند از طریق بهبود سنتز کلاژن در برابر تشکیل چین و چروک محافظت کند. از تفاوت های اندازه گیری شده در بهبود زخم و سنتز کلاژن در افراد سیگاری، سیگاری های پرهیز و غیرسیگاری با واریانس های مرتبط در وضعیت ویتامین C پلاسما ناشی می شود. میزان ویتامین C در افراد سیگاری در مقایسه با افراد غیر سیگاری کاهش یافته است. این سطوح را می توان با ترک سیگار بهبود بخشید، همراه با بهبودی در بهبود زخم و تشکیل کلاژن.

 

تاثیر ویتامین C برای پوست و التیام زخم

بهبود زخم یک فرآیند پیچیده با سه مرحله اصلی متوالی و همپوشانی است. التهاب، تشکیل بافت جدید و بازسازی. به دنبال انقباض عروق و تشکیل لخته فیبرین تا خونریزی ساقه، سلول های التهابی به محل زخم جذب می شوند. اولین مورد از این سلول ها نوتروفیل است که زخم را از هر گونه بافت آسیب دیده و مواد عفونی پاک می کند و سیگنال جذب ماکروفاژهای بافتی را می دهد. ماکروفاژها به پاکسازی مواد و باکتری های آسیب دیده از جمله نوتروفیل های مصرف شده ادامه می دهند. به طور اساسی، تصور می شود که آنها در هماهنگی فرآیند بهبود، سیگنال دادن به فیبروبلاست ها برای بازسازی بافت در محل زخم و ارائه سیگنال های حیاتی برای اپیتلیال سازی مجدد و ترمیم پوست نقش دارند.

اپیتلیزه شدن مجدد عملکرد سد پوست را بازیابی می کند و با ترکیبی از تکثیر کراتینوسیت های اپیدرمی که در نزدیکی ناحیه آسیب دیده قرار دارند اتفاق می افتد. سلول های بنیادی اپیدرمی نیز ممکن است در اپیتلیزه شدن مجدد نقش داشته باشند. علاوه بر لایه اپیدرمی، درم زیرین نیز باید ترمیم شود. فیبروبلاست ها از تعدادی منبع نیز تکثیر می شوند و به ناحیه زخم حرکت می کنند، جایی که اجزای ماتریکس خارج سلولی را سنتز می کنند.

این سلول ها لخته فیبرین را از ناحیه زخم برداشته و آن را با یک ماتریکس کلاژن پایدارتر جایگزین می کنند. آنها همچنین در انقباض زخم، و ترتیب مجدد رشته های کلاژن نقش دارند. تکثیر رگ های خونی با تولید فاکتور رشد توسط ماکروفاژها، کراتینوسیت ها و فیبروبلاست ها آغاز می شود.

به طور معمول، نتیجه نهایی فرآیند بهبود، تشکیل یک اسکار است. این ناحیه ای از بافت فیبری است که عموماً از کلاژن تشکیل شده است که در لایه های یک طرفه چیده شده اند، نه الگوی بافت معمولی. به این ترتیب، استحکام پوست در محل ترمیم هرگز به اندازه پوست صدمه ‌نخورده نیست. تغییراتی در شکل گیری اسکار ممکن است رخ دهد که منجر به کلوئیدها – اسکارهای برجسته و فیبری – یا بافت نازک ضعیف اسکار شود. در این مرحله هیچ مداخله ای نتوانسته است از تشکیل بافت اسکار جلوگیری کند. اگرچه ممکن است میزان اسکار بهبود یابد. تصور می شود که حمایت تغذیه ای برای بازسازی لایه های پوست برای ایجاد پوست سالم قوی مهم است.

 

ویتامین C و فواید برای بهبود زخم

از بین تمام اثرات ویتامین C برای سلامت پوست، تأثیر مفید آن در بهبود زخم چشمگیرترین است. این به طور مستقیم با فعالیت عامل کمکی آن برای سنتز کلاژن، با اختلال در بهبود زخم ​​مرتبط است. گردش ویتامین C در محل زخم، هم به دلیل التهاب موضعی و هم به دلیل افزایش تولید کلاژن، به این معنی است که مصرف مکمل مفید بوده و مصرف موضعی و افزایش مصرف مواد مغذی مفید است. مکمل ویتامین C و ویتامین E سرعت بهبود زخم را در کودکان مبتلا به سوختگی‌های گسترده بهبود بخشیدند.و سطح ویتامین C پلاسما در افراد سیگاری، سیگاری‌های پرهیز و غیرسیگاری با میزان بهبود زخم ارتباط مثبت داشت.

با این حال، به نظر می رسد که میزان فواید دریافت مکمل ویتامین C، بار دیگر، به وضعیت فرد در ابتدا بستگی دارد.با این که اگر دریافت غذایی از قبل کافی باشد، هر مزیتی کمتر آشکار می شود. با این حال، پیچیدگی و انتخاب ضعیف جمعیت مورد مطالعه، اغلب دستیابی به نتایج قطعی در مورد اثربخشی مداخلات تغذیه ای را دشوار کرده است، همانطور که در یک متاآنالیز از اثرات درمان های متنوع بر بهبود زخم خلاصه شده است. در یک مطالعه اخیر، استفاده موضعی از ویتامین C در ژل سیلیکون منجر به کاهش قابل توجهی در تشکیل اسکار دائمی در یک جمعیت آسیایی شد.

 

 ویتامین C  و شرایط التهابی پوست

التهاب در پوست، زمینه ساز تعدادی از شرایط ناتوان کننده مانند درماتیت آتوپیک، پسوریازیس و آکنه است که با علائمی مانند درد، خشکی و خارش همراه است. آسیب شناسی زیربنای این شرایط پیچیده است و شامل فعال شدن التهاب خودایمنی یا آلرژیک همراه با تولید سیتوکین ها و اختلال عملکرد سلولی و در نتیجه شکسته شدن سد لیپیدی اپیدرمی پوست است. بنابراین درمان ها هم التهاب زمینه ای و هم ترمیم و نگهداری ساختارهای اپیدرمی را هدف قرار می دهند.

تغذیه در هر دو جنبه نقش مهمی ایفا می کند و مطالعات متعددی تأثیر دستکاری رژیم غذایی را برای کاهش آسیب شناسی های حاد و مزمن پوست بررسی کرده اند. اگرچه نتیجه گیری های قطعی در مورد اثر بخشی مبهم باقی مانده است. درمان‌هایی که شامل مکمل‌سازی با اسیدهای چرب ضروری امگا، ویتامین‌های محلول در چربی E و A هستند، اغلب در تلاش برای کمک به تولید موانع لیپیدی و حفظ رطوبت در پوست استفاده می‌شوند. ویتامین C اغلب در فرمولاسیون های ضد التهابی یا به عنوان جزئی از مطالعات تغذیه استفاده می شود، اما اثربخشی فردی آن مورد بررسی قرار نگرفته است.

 

ویتامین ث و التهاب پوست

گزارش شده است که وضعیت ویتامین C در افراد مبتلا به التهاب پوست به خطر می افتد، با سطوح پایین تر در مقایسه با افراد غیر مبتلا. این ممکن است منعکس کننده افزایش گردش ویتامین C حساس به اکسیداسیون و کاهش آن باشد، همانطور که در بسیاری از شرایط التهابی دیده می شود. و انتظار می رود کاهش وضعیت ویتامین C بر عملکردهای اساسی متعددی که برای آنها ضروری است، تأثیر بگذارد. مطالعات اخیر شروع به ارائه اطلاعات دقیق تر در مورد پیامدهای عملکردی خاص برای وضعیت ویتامین C کمتر از حد مطلوب در ضایعات پوستی ملتهب کرده است. همانطور که در بخش های بالا نشان داده شد، سرامید لیپید اصلی لایه شاخی است. و سنتز آن شامل یک مرحله هیدروکسیلاسیون ضروری است که توسط سرامید سنتاز، آنزیمی با نیاز به کمک فاکتور برای ویتامین C کاتالیز می شود. از این رو تأثیر بالقوه ویتامین C بسیار فراتر از ظرفیت آن به عنوان یک آنتی اکسیدان التهابی در یک محیط پاتولوژیک است.

 

نتیجه گیری

نقش ویتامین C برای پوست از زمان کشف آن در دهه 1930 به عنوان داروی اسکوربوت مورد بحث بوده است. نقش کمکی برای کلاژن هیدروکسیلازها اولین عملکرد ویتامین C بود که ارتباط نزدیکی با علائم اسکوربوت داشت. و درک اهمیت این عملکرد برای حفظ سلامت پوست در طول عمر انسان منجر به مزیت فرضی سلامت پوست شد. علاوه بر این، فعالیت آنتی اکسیدانی ویتامین C آن را به عنوان یک عامل محافظتی در برابر تابش اشعه ماوراء بنفش به عنوان یک عامل عالی تبدیل کرده است. این دو فرضیه اکثر تحقیقات را در مورد نقش ویتامین C و سلامت پوست تا به امروز هدایت کرده است.

اطلاعات زیر در نتیجه تحقیقات در مورد نقش ویتامین C در سلامت پوست در دسترس است : نمونه ای از مطالعات کلیدی را فهرست می کنند:

فیبروبلاست های پوست برای سنتز کلاژن و تنظیم تعادل کلاژن/الاستین در درم وابستگی مطلق به ویتامین C دارند. داده های آزمایشگاهی فراوانی با سلول های کشت شده وجود دارد که این وابستگی را نشان می دهد. علاوه بر این، مکمل ویتامین C حیوانات، سنتز کلاژن را در داخل بدن بهبود بخشیده است.

کراتینوسیت های پوست

ظرفیت تجمع غلظت بالایی از ویتامین C را دارند و این در ارتباط با ویتامین E باعث محافظت در برابر اشعه UV می شود. این اطلاعات از مطالعات آزمایشگاهی با سلول های کشت داده شده، با اطلاعات حمایتی از مطالعات حیوانی و انسانی در دسترس است.

تجزیه و تحلیل کراتینوسیت ها در کشت نشان داده است که ویتامین C بر بیان ژن آنزیم های آنتی اکسیدانی، سازماندهی و تجمع فسفولیپیدها تأثیر می گذارد و باعث تشکیل لایه شاخی و تمایز اپیتلیوم به طور کلی می شود.

انتقال ویتامین C به پوست از طریق استفاده موضعی همچنان چالش برانگیز است. اگرچه برخی از مطالعات انسانی اثر مفیدی را با توجه به محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش پیشنهاد کرده‌اند، اما اکثر فرمول‌های مؤثر حاوی ویتامین‌های C و E به‌علاوه یک وسیله تحویل هستند.

در تعدادی از مطالعات مداخله ای که به خوبی اجرا شده اند، سلامت پوست به طور مثبت با مصرف میوه و سبزیجات مرتبط است. مؤلفه فعال میوه و سبزیجات ناشناخته است، و احتمالاً تأثیر آن چند عاملی است، اگرچه وضعیت ویتامین C با مصرف میوه و سبزیجات همخوانی نزدیکی دارد.

علائم پیری در پوست انسان را می توان از طریق تامین ویتامین C بهبود بخشید. تعدادی از مطالعات این را تایید می کنند، اگرچه اندازه گیری تغییرات پوست دشوار است. برخی از مطالعات شامل اندازه گیری های عینی رسوب کلاژن و عمق چین و چروک هستند.

تامین ویتامین C برای پوست به بهبود زخم کمک زیادی می کند و تشکیل جای زخم را به حداقل می رساند. این در مطالعات بالینی متعددی بر روی انسان و حیوان نشان داده شده است.

 

تهیه شده در بورگ

منابع

Wickett, R. R., & Visscher, M. O. (2006). Structure and function of the epidermal barrier. American journal of infection control34(10), S98-S110.

 

# ویتامین c برای پوست و مو # ویتامین c برای پوست صورت   #  ویتامین c برای پوست کرم    #  ویتامین c برای پوست چرب   #  ویتامین c برای پوست و مو  # ملانوژنز چیست

 

Originally posted on 2022-01-22 @ 2:42 ق.ظ

1 دیدگاه در “خواص ویتامین C برای سلامت پوست

  1. опрессовка системы отопления цена گفت:

    Wonderful post however I was wondering if you could write a litte more on this subject?
    I’d be very thankful if you could elaborate a little bit further.

    Many thanks!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *